Çocuk... Hiçbir şeyden haberi olmayan, günahsız masum bir yavru. Ailesiyle mutlu ve yaşadığı en ufak şeyle sevinip iyiliğe ve güzelliğe inanan da bizim çocuğumuz, daha sevgiye ve şefkate ihtiyacı olduğu bir yaşta dünyanın en acı yüzüyle karşılaşmış ve barışa muhtaç olmuş olan da bizim çocuğumuz.Sosyal medya bize bu gerçeği bir kez daha hatırlattı. Yüreği sevgi ve iyilik dolu bir genç öğretmen, yaşadığı bir olayı sosyal medya üzerinden hiç tanımadığı insanlar ile paylaştı. Kuşkusuz amacı yaptığı iyiliği göstermek değildi sadece masum bir yavrunun yüreğinde taşıdığı sonsuz güzellikti. Gördüğü ayrımcılığa rağmen yine de görmüş olduğu ufacık bir sevgi kırıntısıydı onu bu güzel iyiliğe iten. Görselde görülen genç adam stajyer olarak sınıf öğretmenliği yapan birisi. Girdiği sınıflardan birinde de Suriyeli bir çocuk bulunuyor; ismi Muhammed. Sırf mülteci diye, sınıfındaki tüm arkadaşları tarafından dışlanmış bu güzel yavru. Herkes beslenme çantasında; muz, kivi, pasta, börek, sarma getirirken onun getirebileceği hiçbir şey yok. Yalnızca devletin verdiği süt ile karnını doyurmaya çalışan Muhammed'e ne yazık ki tüm bu yemeklerden bir tane bile ikram eden yok. Ne acı; oysa ki bizler "eğer evine meyve alırsan, ona da vereceksin. Eğer vermeyeceksen, göstermeyeceksin. Eğer çocuğun varsa, onun çocuğunu dövmesine izin vermeyeceksin" diyen bir Peygamberin ümmeti, misafirperverliği ile nam salmış bir milletiz. Ama görülen tablo da bırakın ikram da bulunulmayı, bir de şiddet gösteriyorlardı ve yanlarına almıyorlardı sınıf arkadaşlarını.Bu duruma gönlü el vermeyen genç öğretmen ise onun yalnızlığını ve acısını almak ümidiyle ona sahip çıkar. Yaşı küçük, yüreği büyük Muhammed gördüğü bu iyiliği karşılıksız bırakmak istemez ve öğretmenine Türkçe olarak: "Öğretmenim sizi çok seviyorum. Size hediye aldım" der ve ona bir çubuk kraker verir. Bu güzel anı paylaşan öğretmenimiz ise sırf o rencide olmasın diye görselde yüzünü gülümseyen bir yüz emojisi ile kapamış. Dileriz ki o masum yavrunun ve onun gibi daha nice zulme, acıya, hor görülmeye maruz bırakılmış evladımızın yüzü daima güler. Dileriz ki; daha 7 yaşında; insanları hor görmeye, dışlamaya, ayrımcılık yapmaya bilinçlenmiş çocuklar gerçek sevgiyi, insanlığı, maneviyatı ve kardeşliği öğrenerek büyüyen çocuklar olur.
