Dalgalı beton yüzeyin camla olan ilişkisi: Site Verrier de Meisenthal
SO-IL ve FREAKS Architecture, cam müzesinin birbirinden bağımsız 3 yapısını dalgalı betonarme bir çatının altında birleştirdi. Beton yüzeyin dalgalı formunun altına ve üzerine çeşitli fonksiyonlar eklendi. Yekpare yüzey ile kamusal yapılar arasında bağlantılar oluşturularak ziyaret deneyimi güçlendirildi.
18. yüzyıldan kalma tarihi bir cam fabrikasındaki aktif kültür merkezi Site Verrier de Meisenthal, kamu tarafından finanse ediliyor. Mekan, Kuzey Vosges Tabiat Parkı'nın pastoral doğal peyzajı içerisinde yer alıyor. SO-IL ve FREAKS Architecture, fiziksel olarak birbirinden ayrı olan ancak bir bütün olarak işleyen bu üç binayı birleştiriyor.
Cam ve Kristal Müzesi (Musée du Verre et du cristal), bölgedeki cam tarihinin izini sürerek dönemler halinde ziyaretçilerine sunuyor. Uluslararası Cam Sanatı Merkezi (CIAV, Centre International d'Art Verrier), geleneksel işçiliğin çağdaş uygulamalarla buluştuğu uluslararası camdan sanat eserlerini sergiliyor. Cadhame (Halle verrière) ise sanat enstalasyonlarına, etkinliklere ve konserlere ev sahipliği yapıyor.
Proje, endüstriyel bir mirasla iletişim içerisindeki üç yapıyı birleştiriyor ve çağdaş bir kurumsal kimlik tanımlıyor. Dalgalı forma sahip yerinde dökme beton yüzey, binaları birleştirirken cam üretimine atıfta bulunuyor. Yüzey farklı alanlarda çatı, tavan ve duvar olarak işlev görüyor. Soğuk ve sert bir malzeme olan betonla oldukça dalgalı bir form geliştirilmesi algılarla oynuyor.
Yüzey, kamusal bir plaza oluşturarak binaların zemin katlarını birleştiriyor. Dalgalı yüzeyin altına ve üstüne ofisler, atölyeler, kafe ve restoran gibi yeni işlevler yerleştiriliyor. Böylece altı ve üstü ile bir bütün olarak kamusal kullanıma mekan sağlanıyor. Merkezdeki avlu zemin kat etkileşimini güçlendiriyor.
Bunun yanında mevcut binaların işlevleri yeniden ele alınıyor ve genişletiliyor. Fabrikanın daha önce kullanılmayan bodrum katına yeni bir giriş veriliyor ve buraya 500 kişilik bir deneysel tiyatro tasarlanıyor. Alan, 700 kişilik sabit bir tiyatro alanına veya 3.000 kişilik bir konser salonuna dönüştürülebiliyor.
SO-IL ve FREAKS Architecture işbirliğindeki bu proje, tarihi mekana ilişkin ziyaret deneyimini artırıyor. Açık hava tiyatrosu, konserler ve mevsimlik etkinlikler ile müze işlevinden bağımsız esnek kullanımlar genel kamusal kullanım fırsatı sunuyor.
Proje | Site Verrier de Meisenthal |
Mimar | FREAKS Architecture, SO-IL |
Alan | 6500 m² |
Yıl | 2021 |
Konum | Meisenthal, Fransa |
Proje yönetimi | LFA |
Yapı mühendisi | MHI |
Akustik | Peutz |
SO-IL ekibi | Florian Idenburg, Jing Liu,Ilias Papageorgiou, Lucie Rebeyrol, Ian Ollivier, Seunghyun Kang,Pietro Pagliaro, Danny Duong, Antoine Vacheron |
FREAKS Architecture ekibi | Yves Pasquet, Cyril Gauthier,Guillaume Aubry, Bertrand Courtot, Axel Simon |
Fotoğraf | Iwan Baan |