Tokyo’nun karanlık yanından sinematik bir seri: Nihon Noir Serisi

 Edo-Tokyo Müzesi, 1993.
Edo-Tokyo Müzesi, 1993.

Avustralyalı fotoğrafçı Tom Blachford, Nihon Noir serisinde Japonya’nın fütüristik metropollerini distopik bir etkiyle kadrajına alıyor. Nihon Noir serisi, fotoğrafçının Tokyo’ya duyduğu hayranlıktan ve ilk ziyaretindeki hislerini tercüme etme arzusundan ortaya çıkıyor.

Shinjuku’dan renk, doku ve patina (uzun süreli kullanım veya durağan kalmanın sonucunda yüzeyin görünümündeki değişim) detayı.
Shinjuku’dan renk, doku ve patina (uzun süreli kullanım veya durağan kalmanın sonucunda yüzeyin görünümündeki değişim) detayı.

Tokyo Big Sight'ın bodrum katındaki Blachford'un hem sevimli hem de korkunç olarak tanımladığı robotsu yangın fıskiyeleri.
Tokyo Big Sight'ın bodrum katındaki Blachford'un hem sevimli hem de korkunç olarak tanımladığı robotsu yangın fıskiyeleri.

Fotoğrafçı Tom Blachford, oluşturduğu seri hakkında şu ifadeleri kullanıyor:

"Serideki amacım, Tokyo'yu ilk ziyaret ettiğimde beni etkileyen duyguyu iletmekti. Burada bir şekilde gelişmiş olan, şaşırtıcı düzeydeki paralel bir evrene geçtiğimi anlatmaktı. Şehre biraz da gizem katarak görüntülerin, her ziyaretimde bana hissettirdiği kadar kafa karıştırıcı ve gizemli olmasını istedim."

Tokyo’nun karmaşık mimari dokusu.
Tokyo’nun karmaşık mimari dokusu.

Neredeyse imkansız denilebilecek türden bir perspektif arayışında olan sanatçı; çekimlerin bazılarını çatılardan, merdiven boşluklarından ve hatta vinç asansöründen yaptığını belirtiyor. Metropol kaosunun ortasında dingin bir düzene sahip olan seri; fotoğraflar üzerinde çok oynama yapılmasına gerek duyulmadan Tokyo’nun doygun renk paletini ve fütüristik mimarisini gözler önüne seriyor.

Deckard's Den, Blade Runner'a ithafen.
Deckard's Den, Blade Runner'a ithafen.

Blachford, altı gün boyunca gün batımından gün doğumuna kadar, bir kameraman eşliğinde Tokyo'yu dolaşıyor ve navigasyonda işaretlediği 20 küsur binadan oluşan bir liste oluşturuyor. Sanatçı, metropollerin gece manzaralarını benzersiz bir şekilde yakalayabilmek için en uygun noktaları belirliyor.

New Sky Building, 1972.
New Sky Building, 1972.

 Philippe Starck tarafından tasarlanan Asahi Beer Hall, 1989.
Philippe Starck tarafından tasarlanan Asahi Beer Hall, 1989.

Blachford, Nihon Noir serisini oluştururken; film yönetmeni Nicolas Winding Refn'in "aşırı doygun paleti"nden ve neo-noir bilimkurgu klasiği Blade Runner'dan ilham alıyor. Japon modernist mimar Kenzo Tange’in binalarını başlangıç noktası alan seri, Japonya’daki ikonik brütal yapılara da odaklanıyor.

 Kyoto International Conference Center, 1966. (Nihon Noir 2099)
Kyoto International Conference Center, 1966. (Nihon Noir 2099)

Tokyo Big Side, 1996. (Nihon Noir 2099)
Tokyo Big Side, 1996. (Nihon Noir 2099)

Blachford, Nihon Noir 2099 ismi ile oluşturduğu ikinci seride, Kyoto’daki yerel mimari yapılarına olan bakış açısını genişletiyor. İnsan faaliyetlerinin yer almadığı seri, Kengo Kuma'nın M2 binası da dahil olmak üzere modernist ve postmodernist mimari üzerine yoğunlaşıyor. Blachford’un canlı sahneleri ve fotoğrafları; pembe, mavi ve mor renklerin hakim olduğu aşırı doygun, yüksek kontrastlıbir renk paletine sahip. Sanatçı, fotoğrafları aracılığıyla geçmişi, şimdiyi ve geleceği yansıtıyor.

Balık pazarı. (Nihon Noir 2099)
Balık pazarı. (Nihon Noir 2099)
  • "Benim için gece ve karanlık, insanlara her zaman bitmek bilmeyen sorular sordurtmuştur. Kamera, karanlıkta duyularımızın algılayabileceğinin ötesindeki ışığı yakalayabildiğinden, daha da fazla boyut sağlar. Bu yüzden fotoğraf makinem büyüleyici bulduğum başka bir dünyaya giden, bir köprü gibidir."–Tom Blachford

Deckard’s Grill. (Nihon Noir 2099)
Deckard’s Grill. (Nihon Noir 2099)

Aoyama Technical College, Tokyo, 1990. (Nihon Noir 2099)
Aoyama Technical College, Tokyo, 1990. (Nihon Noir 2099)