Hakikat kıyıdan görünmez

Dalgaların dili, uzaktan bakıldığında sadece bir ses, bir gölge, bir hareketten ibarettir. Oysa içine giren, mücadele eden, yollarını kaybedip yeniden bulan için her dalga, her çalkantı bambaşka bir öğreti olur. Kıyıda duran yalnızca gürültüyü duyar; dalganın neyi yıktığını, neyi taşıdığını, içteki fırtınanın nasıl sustuğunu bilemez. İnsan da hayatın kıyısında durdukça anlamdan mahrum kalır; hakikati ancak kalbine dokunan acılardan, çarpıp geri döndüğü sınavlardan öğrenir. Çünkü bazı bilgilerin kitabı yoktur; yalnızca yaşayana, yüzleşene, içinden geçene açılır. Bazen dalga seni savurur, bazen yeniden taşır; kimi zaman yorar, kimi zaman iyileştirir. Ama her seferinde sana kendini daha iyi tanıtan bir kelime öğretir. Kıyıda seyreden için hayat bir görüntüden ibaretken, dalganın içine yürüyen için bir dönüşümün ta kendisidir.