Ağlamıyoruz gözümüze mazi kaçtı

Sadece çocukluğunu doya doya yaşayanların hatırlayabileceği bazı özel anılar vardır. Hafta sonu erken uyanıp tesadüfen en sevdiğimiz diziye denk gelmek, televizyonda Hugo'nun ailesini kurtarmasına yardım etme heyecanını yaşamak ya da Nokia telefonlarda boş yer kalmayana kadar Snake oynamak… Bunlar, dönemin çocukları için unutulmaz anılardan sadece birkaçıdır. Bilgisayar açılırken Windows XP'nin açılış ekranında sabırsızlıkla beklemek, hileli oynanan GTA oyunlarının keyfi ve MSN'de aktif olan arkadaşlara rastlamanın verdiği mutluluk, çocukluğun en saf ve eğlenceli yanlarını bize hatırlatıyor.

Bir Neslin Ortak Anıları
O yıllarda Facebook'un ilk dönemlerinde paylaşılan masum anılar, akşam ezanına kadar süren Beyblade turnuvaları ya da canla başla biriktirilen Pokémon tasolar, aslında bir neslin ortak paydası oldu. Bugün geriye dönüp baktığımızda, bu anıların sadece oyun ya da eğlence olmadığını; arkadaşlıkların, paylaşmanın ve saf mutluluğun sembolleri olduğunu görüyoruz. Belki de bu yüzden geçmişe dair bu detaylar, hafızamızda hala capcanlı. Çünkü her biri, çocukluğumuzu doya doya yaşadığımızın bir kanıtı.