İlkokul sıralarından hatırlarız: görmek, duymak, hissetmek, tatmak, koklamak… Etrafımızda dönen her şeyi bunlar sayesinde fark eder ve algılarız. Herhangi bir engel yoksa en kolayı da bu kısımdır zaten. Bir şekilde görür, duyar ve bilgi sahibi olabiliriz. Ancak düşünmek, algıladıklarımızı zihin süzgecinden geçirmek, işte insanı insan yapan şey bu. Gözlerimiz bağlansa, kulaklarımız tıkansa dahi düşüncelerimizin önüne barikat kurmamız mümkün değil. Çünkü bizi biz yapan, en güçlü varlığımız: aklımız. Bu yüzden her daim en güçlü yönümüzü beslemeye bakalım. Açalım zihnimizin pencerelerini ve güneşin bizi aydınlatmasına izin verelim. Yaşadığımızı başka türlü hissedemeyiz. Bi' düşünelim bence.
