Knut Hamsun: Açlık

Knut Hamsun, Norveçli yazar ve 1920 yılı Nobel Edebiyat Ödülü sahibidir.
Knut Hamsun, Norveçli yazar ve 1920 yılı Nobel Edebiyat Ödülü sahibidir.

1890 yılında ilk baskısı yapılan Açlık, Norveçli yazar Knut Hamsun tarafından kaleme alındı. Roman, 20. yüzyılın modern ve psikolojik sürükleyici edebiyatın en önemli örneklerinden biri olarak kabul edildi.

Yazar, insan zihninin mantıksızlığını kimi zaman duygusal kimi zamansa esprili bir dille yansıtırken roman, ölmek pahasına da olsa alın teri dökülmeyen paranın kabul edilmemesi gerektiğini anlatıyor.

Norveç'in kuzeyinde Gudbrandsdal sınırları içinde Vågå kasabasında dünyaya geldi.
Norveç'in kuzeyinde Gudbrandsdal sınırları içinde Vågå kasabasında dünyaya geldi.

"Günlük ekmeğimi kazanmak için Möller Caddesi’inde odun yarıcılığı işi bile aramamış mıydım? Tembel miydim? İş bulmak için didinmemiş miydim? Gazete makaleleri yazmamış, gece gündüz çılgınca okuyup çalışmamış mıydım? Param çok olduğu zaman süt ve ekmekle, param az olduğu zaman kuru ekmekle beslenerek bir pinti gibi yaşamamış mıydım? Otellerde mi oturmuş, ilk katlarda özel dairelerim mi olmuştu? Bir izbede, içine kar yağdığı için Tanrı’nın ve herkesin bırakıp kaçtığı bir tenekeci atölyesinde barınıyordum. Bütün bu başıma gelenlerden artık hiçbir şey anlayamaz olmuştum, hiçbir şey!"

"Ben gelip de içeri girmek isteyince, bu bina olduğu gibi niçin başka bir mahalleye göç etmiyordu sanki? İçin için güldüm, açlıktan ve perişanlıktan katılmış bir hâlde güldüm, güldüm…"

"Eskiden, bütün dürüstlüğüm üzerimde, acı çektiğim günlerde çok daha mutlu olduğum kanısına vardım."

 Açlık romanı şöhretinin ilk basamağı oldu.
Açlık romanı şöhretinin ilk basamağı oldu.

"Geride kalakaldım, arkasından bakıyor, sessiz sessiz ağlıyordum. Şimdiye kadar hiç kimse böyle bir şey yapmamıştı, o ise bana çıkarıp on kron vermişti. Geriye dönüp az önce durduğum yere geldim. Onun yaptığı bütün hareketleri tekrar ettim. Kâğıt parayı yaşlı gözlerime yaklaştırıp iki yüzüne de baktım ve başladım küfretmeye. Maviliklere doğru küfrediyor, elimde tuttuğum para sahiden on kron olduğu için küfrediyordum."

"İsteğimi bir türlü dilimin ucuna getiremiyordum. Bu adamın dostça davranışı sınırsız gibiydi ve ben bu davranışa saygılı olmak istiyordum. Açlıktan ölmeyi yeğlerdim ve dışarı çıktım."