Whilk & Misky: Müzik Doğu'nun ve Batı'nın benzer yönlerini bulmamızı sağlıyor

Yeni şarkınız The Meeting yayınlandı. Nedir bu şarkının hikâyesi?

Nima: Üç bölümden oluşan konsept albümlerinin ilk bölümünün ilk parçası. Batılı bir çocukla Orta doğulu bir kız arasında geçen bir aşk hikâyesinin, yaşadıkları sorunların ve yolculuklarının müzik yoluyla anlatılması.

Charlie:The Meeting konsept albümümüzün ilk parçası; İranlı bir kızla İngiltereli bir çocuğun aşk hikâyesini anlatıyor. Bu şarkı onların ilk buluşmasını konu alıyor.

Yeni şarkınızın kapağında tasavvuf kültürüne bir mesaj veriyorsunuz. Tasavvuf kültürü sizin için ne ifade ediyor?

Nima: Bizim olay örgümüzde âşıklar İstanbul’da, Türkiye’de buluşuyor aslında. Ayrıca müziğe benzer şekilde doğu ve batı unsurlarını bir araya getirmek istiyoruz, bu da gelecekteki sanat eserlerinde daha anlamlı olacaktır.

Charlie: Tasavvuf kültürünün her zaman belirli bir mistisizmle, kendi kültürümden ayrı ve egzotik olarak kabul edildiğini düşünüyorum. Bu hikâyede bu mistisizmi kırmak ve dünyanın dört bir yanındaki insanlarla ve kültürlerle pek çok benzerliklere sahip olduğunu göstermek istiyoruz. Ve bu söz “ne olursan ol, gel” albümün mesajını çok güzel yakalıyor: Hepiniz hoş geldiniz. Sevgi ve saygıyla uyumu birlikte bulabiliriz.

Tanıştığınız zamanı hatırlıyor musunuz? Birlikte çalışmak nasıl bir duygu? Çok sık tartışır mısınız mesela?

Nima: Tamamen şans eseri tanıştık! Başlangıçta müzikten, müzik fikrimizden ve ilgimizden konuşmaya başladık. İkimiz de belli bir elektronik müzik ve rock’n roll ruhunu seviyoruz! Birlikte çalışmak genel olarak keyifli ama elbette bir yolunu bulup aştığımız klişe grup anları da yaşıyoruz.

Charlie:İlk tanıştığımız zamanı her zaman hatırlayacağım çünkü fazlasıyla rastgele ama hızlıca bizi müzikal yolumuza yönlendirdi. Hep kaderde bu varmış gibi geliyor. Birbirimizin zıddıyız ve bu ortaya çıkardığımız müziğin şekillenmesini sağladı. Ve bazen uyuşmazlıklarla karşılaşabiliyoruz.

Son yıllarda müzik sizin için ne ifade ediyor? Müziğin anlamı sizin için değişti mi son zamanlarda?

Nima:Müzik eskiden bir kaçış şekliydi benim için. Ama son yıllarda bir kutlama şekline dönüştü.

Charlie: Müzik benim aşkım ve hep öyle kalacak. Benim meditasyonum, ilacım ve her türlü duygudan çıkış yolum. Müziğe karşı olan hissim değişmedi.

Hangi ülke ve festivalde yeni albümünüzü çalmayı ya da albümünüzün dinlenmesini hayal ettiniz?

Nima: Mümkün olduğu kadar çok yerde!

Charlie:Açıkçası Glastonbury Festivali’nde çalmak istedim çünkü ben büyürken en çok konuşulan festival oydu. Birkaç yıl önce orada çaldık ve fark ettim ki, en büyülü festivaller beklentisiz bir şekilde gidip güzellikleri ve büyüyü keşfettiğiniz daha küçük, daha az bilinen festivaller.

Yeni albümünüzden bahsedebilir misiniz? Dinleyicileri ne sürprizler bekliyor?

Nima: Bu albüm bizim yeni soundumuz! Yeni sesimiz. Gelecekte bu tarzda daha fazla müzik yapmak bizi çok heyecanlandırıyor.

Charlie: Bu albüm için çok heyecanlıyız. Geçmişimiz göz önüne alındığında bana göre nihayetinde gerçek soundu bulduk. Benim halk ve blues müziklerim batı tatları eklerken Pers ritimleri ve gamlarından yararlanıyoruz. Tarzların birleşimi.

Sizi pek çok kez canlı izledik. Yeni albümle sahneye çıktığınızda ne tarz bir performans izleyeceğiz?

Nima: Hmm… Garip bir şekilde aynı anda hem müzikal hem de elektronik tabanlıyız. Deneyimleyeceğimiz bazı fikirlerimiz var ama temel olarak biz de işin keyfini çıkarıyoruz!

Charlie:Sanırım yeni show daha sinematik olacak. İki bölüm hâlinde sahnelemeyi düşünüyoruz. Albümün tamamının ardından bazı sevdiğimiz eski parçalar gelecek.

Whilk & Misky’nin müziğinde sözlerin ve vokal performansların yeri nedir?

Nima: Bunu Charlie’ye bırakıyorum! Ama sanırım hem sözler hem de performans dramanın anahtarı.

Charlie: Sözler şarkının hikâyesi ya da mesajı neyse onun için var. Şarkının yolculuğuyla birlikte oluşturulacak başka bir duygu katmanı.

7 yıldır kendinizde neler keşfettiniz?

Nima: Hmm, evrilip değişmeye devam ettiğimizi! Hem müzikal anlamda hem de karakter olarak. Bu da geçecek!

Charlie: Hayatın akışkan olduğunu ve küçük kararların yolumuzu şekillendirip değiştirebileceğini ama döngü varlıkları olduğumuzu ve bu döngülerin ancak biz istersek kırılabileceğini.

Yeni albüm veya singlellardan favoriniz hangisi?

Nima:Spotify’da Lhasa de Sela’nın radyosu! Bütün gün dinliyorum!

Charlie: Favori yeni albüm... Söylemek zor, sınırları zorlayan pek çok harika çıkan yeni müzikler var. Black Country, New Road, Altın Gün, Khruangbin bunlardan birkaçı.

Türkiye’de ciddi bir hayran kitleniz var, onlarla ilişkinizi nasıl tanımlarsınız?

Nima: Minnettarız! Türkiye’de daha fazla zaman geçirmek için sabırsızlanıyorum.

Charlie: En sevdiğimiz performanslarımızın bazılarını Türkiye’de gerçekleştirdik ve bu bizim de bağlantı kurmak için tercih ettiğimiz yöntem ama dünyanın içinde bulunduğu şartlar dolayısıyla bu çok zor. Tek yapabileceğimiz sosyal medya hesaplarımız aracılığıyla bir tür bağlantı kurmaya çalışmak…

Solo ve ikili çalışma arasında ne gibi farklar var?

Nima: Amaç büyü ya da büyülü anlar yaratmak! Doğru partnerle bunu yapmak daha kolay olabilir.

Charlie: Ben kendi açımdan açımdan insanlarla çalışmanın daha iyi olduğunu solo çalışmanınsa benim için çok fazla zaman aldığını fark ettim…

Stüdyo rutininiz nasıl? Görevleri nasıl paylaşıyorsunuz?

Nima: Duruma göre değişiyor! Başlangıç noktası sürekli değişiyor. Ama genelde beat ve müziği ben yapıyorum, Charlie de vokalleri, sözleri ve gitarı.

Charlie: Genelde şarkıları birlikte yazıyoruz, sonra Nima prodüksiyona, sözlere ve gitar bölümlerine odaklanıyor ama çıkış fikirlerini şekillendirirken birkaç farklı yöntemimiz var.

Şarkı sözleriniz nasıl yazıyorsunuz?

Nima: Çoğunlukla şarkı için bir konsept ortaya atıyoruz ve Charlie sihrini yapıyor. Genelde yapılan besteye ekleniyor.

Charlie: Müziğin duygusunu yakalamaya ve ona göre bir konsept ortaya çıkarmaya çalışıyorum. Bu albüm hikâyesinin doğal bir sırası olduğu için yeterince dolambaçsızdı.

2021 nasıl geçiyor sizin için? Pandemi dönemi sizi nasıl etkiledi?

Nima: İlk albümümüzü yayınlamanın heyecanını yaşıyoruz! Ve dahası gelecek! Pandemi sırasında çok okuma yaptım ve kendi üzerimde çalıştım, benim için gerekli bir şeydi.

Charlie: Tuhaf ancak açıkçası bir o kadar da güzeldi. Gerçi havada almış çok fazla yanış var ve insanlar medya ve özel gündemlerle bölünmüş durumdalar. Ayrılığa değil birliğe ihtiyacımız var.

Sahnede ve spot ışıkları altında olmak istediğinizi ilk nasıl fark ettiniz?

Nima: Hep stüdyoda yalnız bırakılan prodüktör olmak istemişimdir. Bir anlamda bunu yapıyorum da. Ancak performansımız ve müzik işin performans tarafında da yer almak için heyecan duymamı ve bundan keyif almamı sağlıyor.

Charlie: Sanırım bu müzik yaratma arzusuyla birlikte gelen bir şey. Dürüst olmak gerekirse ben hâlâ her konserden önce aşırı gergin oluyorum ama işler yolunda gidiyorsa ortalara doğru kendimi iyi hissetmeye başlıyorum.

Müziğinizde kimi idol olarak görüyorsunuz? İdolünüz size nasıl ilham veriyor?

Nima:Phillip Glass’ın basit amam karmaşık bestelerini seviyorum. Nicolas Jaar’ın elektronik müzikteki yaratıcılığı ve yaklaşımı. Şu an aklıma gelenler bunlar! İkisinin de sevdiğim ve takdir ettiğim kendi sesi ve özgünlüğü var.

Charlie: Çocukken Chuck Berry’yi stereoda duydum ve gitarın o sesi o anda çok uzaklara götürmüştü.

Çocukluğunuz nasıl bir yerde/mahallede geçti? Doğup büyüdüğünüz yer müzikal anlamda sizi nasıl şekillendirdi?

Nima: İran müziği benim kanımda var. Yeni albümde çokça kullandım, 2. ve 3. albümün taslaklarında da dahası var. Bir anlamda DNAmı şekillendiriyor. Birinin kendi ülkesine dair duygu karışımı var ve bu normal bir şey.

Charlie: Gerçekten bilemiyorum. Londra’da doğdum ama ben daha çok fazla belaya bulaşamadan sahil kenarına taşındık ve sonrasında da başka yerlere taşındık. Müzik ve şarkı yazmak ödev yapmak yerine oyalanmak için iyi uğraşlardı.