Bir öğretmen, öğrencilerine “Kitap okuyun” demek yerine çok daha etkili ve ilham veren bir yöntem denedi. Öğretmen ve meslektaşları, koridorda sessizce oturup kitap okumaya başladı. Hiçbir sözlü yönlendirme yapmadılar, hiçbir baskı kurmadılar. Sadece örnek oldular. Bu doğal ve samimi davranış, kısa süre içinde küçük öğrencilerin dikkatini çekti. Çocuklar, merakla öğretmenlerinin yaptığını gözlemledi ve bir süre sonra onlar da gidip kitap alarak okumaya başladı.
Taklit Etme Gücünün Eğitime Yansıması Görüntüleri izleyenler, çocukların rol model olarak öğretmenlerini seçmesinin ne kadar güçlü bir etki yarattığını bir kez daha fark etti. Zira çocuklar söylenenden çok, gördüklerini yapıyor. Bu nedenle öğretmenin yaklaşımı, kitap okuma alışkanlığının en doğal yolla kazanılabileceğini gösteren örnek bir sahneye dönüştü. Sessizce kitap okuyarak oluşturulan bu atmosfer, hem izleyenleri hem de uygulamayı gören eğitimcileri gülümsetti; çünkü kimi zaman en etkili eğitim, tek bir kelime etmeden verilen mesajlarda saklı.
