Endüstriyel alandan doğal ekosisteme çarpıcı dönüşüm: Floating Fields

Şehri yeniden yaşatma vizyonundan yola çıkan proje; yenilebilir bir manzara aracılığıyla kullanılmayan endüstriyel mimariyi yeniden canlandırmış ve eğlenceli, ilgi çekici bir kamusal alan tasarlanmış. Proje, düşük karbonlu kentsel yaşamı hedefliyor.

2016’da Shenzhen'deki Şehircilik\Mimari Bi-Şehir Bienali (UABB) için kurulan Floating Fields; bienalin ardından halen varlığını korumaya devam ediyor. Hong Kong Çin Üniversitesi Mimarlık Bölümü Doçenti Thomas Chung tarafından tasarlanan proje; yüzen tarım alanlarının bulunduğu Shenzhen'de, tarımı geri kazandırma konseptinin bir göstergesi olmuş ve Shekhou'daki Dacheng Un Fabrikası’nın 3.200 m2’lik UABB sahasına kurulmuş. Bienal'in ana peyzaj parçası olan proje; etkinliğin kapanış töreninde Bienal Düzenleme Kurulu Ödülü’nü almış.

Floating Fields pojesi, mekan temelli bir biyo-sosyal şehircilik anlayışı ile tasarlanmış olup şehri yeniden yaşamak vizyonuna dayanıyor. Üretken, yenilenebilir bir peyzaj aracılığıyla keyifli bir kamusal alan oluşmayı hedefliyor. Proje sayesinde bir zamanlar benzersiz bölgesel polikültür ekolojisine sahip olan Pearl River Deltası köklerinden canlandırılmış ve burada post-endüstriyel mimariyi yeniden tasarlayan organik bir yaşam oluşturulması amaçlanmış.

Balık havuzlarıyla ve su bazlı ticaretle geçinen bölge; hızlı kentleşmeyle bu özelliğini kaybetmiş ve maruz kaldığı beton endüstrisi karşısında tamamen değişmiş. DaCheng Un Fabrikası da Shenzhen'in hızlı kentleşmesinin bir ürünü. Sonrasında terk edilen fabrika, Floating Fields projesinin hayata geçirilmesiyle; harap olmuş duvarların ve zeminlerin doğaya geri verildiği mükemmel bir yer olmuş.

Floating Fields; cansız alana yeniden can vermek için çeşitli bağlamlardan ilham almış. Alan boyunca çapraz olarak uzanan mevcut kapalı su yolu, su temasını yeniden tanıtmak için ilham olurken; uzun boylu eski fabrika boyunca uzanan su yolu ise bir dizi filtreleme havuzuna dönüştürülmüş. Bu uygulama, büyük verimli havuzlar oluşturmak amacıyla beton zemini kırılmış olan binanın etrafına ve dışına doğru da genişletilmiş.

Chung, eski fabrika yatakhanesi boyunca uzanan eski su yolunu yeniden canlandırdıktan sonra diğer kısımlardan çıkan beton molozlarını tekrar kullanmış. Bölmeler, platformlar ve oturma yapısı arasındaki yolları doldurmak için beton molozun parçalarını ezerek geri dönüştürmüş.

Geri dönüşüm sistemi sayesinde yemek üretimi ve eğlenceyi birleştiren bu yürünebilir peyzaj, sergi ve yuvarlak masa alanı ile çok kullanımlı bir merkez tasarlanıyor. Bağlantılı havuzların kendileri beton tuğlalardan oluşurken çeşitli platform, basamak, bank ve pavyonlarla da tamamlanıyor. Bu sayede de gıda üretimi ile eğlenceyi birleştiren yürünebilir bir mekan; sunuyor.

Proje, düşük teknolojili akuaponikleri çağdaş bir dayk havuzu sistemiyle birleştiriyor. Bir pavyonun içindeki koza eğirme ipek böcekleri dut ağaçlarından besleniyor, su temizleyici bitkiler ve otların bulunduğu süzme havuzları balıklar için besin sağlıyor, suyu arıtmak ve balık yemi üretmek için de özel olarak yetiştirilmiş mikro algler hasat ediliyor. Böylece aynı sistem içerisinde atık su geri dönüşümü, mahsul üretimi ve su arıtımı sağlamak gibi birden fazla döngü yer alıyor.

Çeşitli su işlevlerini barındıran birbirine bağlı havuz serisi; sergi, yuvarlak masa alanı, kütüphane ve bir kafe restoran ile çok kullanımlı bir öğrenme kaynak merkezine dönüştürülmüş. Bu dönüşüm sayesinde doğrusal bir blok olan eski yatakhaneyi saran eksiksiz bir ekolojik su döngüsü oluşturulmuş.

• 
• Adım adım döngü:
• 1 Nilüfer Göleti
• 2 Sazan Balığı Göleti
• 3 Ördek Göleti
• 4 Yüzen Tarlalar - Akuaponikler
• 5 Yüzen Tarlalar - Dut Balık Göleti
• 6 İpekböceği Pavilyonu
• 7 Alg / Su Yosunu Göleti
• 8 Filtreleme Göletleri

Kendi kendini idame ettiren su döngüsü, yosun pavyonunun havuzlarında beslenen besin açısından zengin atık suyla başlar, ardından filtreleme havuzlarında temizlenir ve nilüfer havuzunda aktarılıyor.

Temizlenen su; koi sazanı göleti ve ördek göletinden, dut yatakları ile çevrili olan ve üzerinde yüzen tarlalar bulunan büyük su havuzlarına akıyor. Yüzen tarlalar ise, oksijeni suya geri kazandırırken içindeki besin maddelerini kısmen emer ve döngü başa sarıyor.

Yüzen tarla fikri; farklı ufuklarda, su kütlelerinde, pavyon çatılarını doldurmada veya dönüştürülmüş yatakhanenin üstünde hafif, mobil tarım arazilerde test ediliyor. Temizlenen suyun bir kısmı, çatı arsa sulamasında da kullanılıyor.

Yüzen tarlalar; her bir havuzun iki yönlü besin sağlama, atık su geri dönüşümü, mahsul üretimi, peyzaj ve su arıtımı özelliklerine sahip olabiliyor. Ayrıca geleneksel sistemlerden daha fazla esneklik oluşturan birden fazla döngüyü entegre edebiliyor. Bağlantılı havuzlar ise herkesin keyif alabileceği üretken, kentsel-tarım ortamı döngüsünü göstermek için kendi kendine yeten bir ekoloji olarak çalışıyor.

Sahada gerçekleşen bir Bitki Festivali sırasında, 100'den fazla çocuk ve ebeveyn kendi yüzen tarlalarını görmüş, balık tutmuş ve göletlerde yer alan farklı türleri öğrenmişler. Bir Tadım Festivali sırasında balık ve yeşillikler sahada toplanmış, insanlara kentsel tarım ve ekoloji hakkında bilgi edinme fırsatı sunulmuş. Bienalde yüzen tarlaların ilk mahsulünü başarıyla hasat edildikten sonra proje, yerel halkın katılımını sağlamaya halen devam ediyor.

Kentsel alanı yeniden yaşama geri döndüren, aşırı inşaatı ortadan kaldıran ve doğa için simbiyotik bir alanı yeniden başlatan Floating Fields; hareketli şehrin huzursuzluğunun ortasında rahatlatıcı, besin elde edilen ve yatıştırıcı bir deneyim geliştirmeyi umuyor.

Proje, sürdürülebilir tasarım ve yeşil kalkınma konusunda çok disiplinli bir laboratuvar ve araştırma düğümü olmayı hedeflemenin yanı sıra ekoloji-su döngüsü operasyonunu iyileştirmek için canlı bir deney olarak çalışmalarına devam ediyor.