Yeni nesil sosyal içerik platformu - GZT

Bir gün sormuşlar ermişlerden birine: "Sevginin sadece sözünü edenlerle, onu yaşayanlar arasında ne fark vardır?" Bakın göstereyim demiş, ermiş. Önce sevgiyi dilden gönüle indirememiş olanları çağırarak onlara bir sofra hazırlamış. Hepsi oturmuşlar yerlerine. Derken tabaklar içinde sıcak çorbalar gelmiş ve arkasından da derviş kaşıkları denilen bir metre boyunda kaşıklar. "Ermiş bu kaşıkların ucundan tutup öyle yiyeceksiniz" diye bir de şart koymuş. Peki demişler ve içmeye teşebbüs etmişler. Fakat o da ne? Kaşıklar uzun geldiğinden bir türlü döküp saçmadan götüremiyorlar ağızlarına. En sonunda bakmışlar beceremiyorlar, öylece aç kalkmışlar sofradan. Bunun üzerine şimdi demiş ermiş, sevgiyi gerçekten bilenleri çağıralım yemeğe. Yüzleri aydınlık, gözleri sevgi ile gülümseyen ışıklı insanlar gelmiş oturmuş sofraya bu defa. "Buyurun" deyince, her biri uzun boylu kaşığını çorbaya daldırıp, sonra karşısındaki kardeşine uzatarak içirirmiş. Böylece her biri diğerini doyurmuş ve şükrederek ka...

Brezilya ve İtalya, kupayı ikişer kez kazanmıştı. Finali kazanan, kurallar gereği Jules Rimet Kupası’nı sonsuza dek müzesinde saklayacaktı. Böylesine manevi bir önemi vardı bu final karşılaşmasının. İtalyanlar, grupta 3 maçta 1 gol atmıştı. Ama sonrasında 2 maçta 8 kez fileleri havalandırmışlardı. Riva ve Boninsegna’nın formu onlar adına sevindiriciydi. Mazzola-Rivera çekişmesi ise takıma ciddi anlamda zarar veriyordu. Savunma konusunda iyiydiler. Ama herkesin ortak bir görüşü vardı. Bu Brezilya’ya karşı savunmaya çekilmek, intiharla eş anlamlıydı. Her türlü kilidi açabiliyorlardı. Ve en önemlisi; Brezilya’nın zayıf noktası, savunmasıydı. Oynanan maçlarda Brezilya’nın üzerine giden takımlar mutlaka gol bulmuşlardı. İtalya’nın bu durumu değerlendirmesi gerekiyordu. 18. dakikada Brezilya atağı Rivelino ile soldan ortaya dönüştü. Son kez bir Dünya Kupası maçına çıkan Pele, İtalyan savunmasının üzerinden yükselip kafayla topu ağlara gönderdi. Dünya kupası finallerinin klasiği, ilk gol ata...

Emre Aşık 13 Aralık 1973, Bursa doğumlu, defans mevkisinde görev alan Türk eski futbolcudur. Sönmez Filamentspor'da futbola başladı ve 1992'de profesyonel oldu. 1992-93 sezonunda Balıkesirspor'dayken keşfedildi. 1993-94 sezonunda, 20 yaşında Fenerbahçe'ye geçti. Fenerbahçe'den bedelsiz olarak 1996'da İstanbulspor'a transfer oldu. 4 yıl sonra Galatasaray'la anlaştı.Emre, Avrupa'da son derece başarılı günler geçiren Galatasaray savunmasında Kaptan Bülent ile sağlam bir ikili oluşturdu. Ağustos 2003'te Beşiktaş'a transfer oldu. 2005 yılında Teknik Direktör Rıza Çalımbay tarafından kadro dışı bırakıldı.Ve tekrar yuvasının yolunu tuttu. Şubat 2006'da eski kulübü Galatasaray ile 2,5 yıllık sözleşme imzaladı. Emre, daha çok futbol sahasındaki hırslı, mücadeleci ve zaman zaman sert karakteriyle tanınır. Futbolcunun menajerliğini spor yazarı Ogan Tarhan yapmıştır. Emre Aşık, 1 yıllığına kiralık olarak Ankaraspor'la anlaştı. Ankaraspor'da geçirdiği başarılı bir sezonun ardından Fatih Terim taraf...