Yeni nesil sosyal içerik platformu - GZT

Çanakkale Savaşlar'ında savaşıp, bir kolu ile bir ayağını kaybeden Fransız Generali Bridges, yurduna döndükten sonra anlattığı bir savaş hatırasında şöyle diyor:Fransızlar, Türkler gibi mert bir milletle savaştıkları için daima iftihar edebilirsiniz.Hiç unutmam.Savaş sahasında dövüş bitmişti.Yaralı ve ölülerin arasında dolaşıyorduk az evvel, Türk ve Fransız askerleri süngü süngüye gelip ağır zaliyat vermişlerdi.Bu sırada gördüğüm bir hadiseyi ömrüm boyunca unutamayacağım.Yerde bir Fransız askeri yatıyor, bir Türk askeride kendi göleğini yırtmış onun yaralarını sarıyor, kanlarını temizliyordu.Tercüman vasıtası ile şöyle bir konuşma yaptık:- Niçin öldürmek istediğin askere yardım ediyorsun? Mecalsiz haldeki Türk askeri şu karşılığı verdi:Bu Fransız yaralanınca cebinden yaşlı bir kadın resmi çıkardı.Birşeyler söyledi, anlamadım ama herhalde annesi olacaktı.Benim ise kimsem yok.İstedim ki, o kurtulsun, anasının yanına dönsün". Bu asil ve alicenap duygu karşısında hüngür hüngür ağlamaya baş...

Gelin hep beraber 1957 yılına dönelim. Güzel Adana’mıza gidelim. O tarihlerde Ordulararası Dünya Futbol Şampiyonası’na çok fazla önem verilirdi. Orduda asker ve subay olan futbolcular da vardı, bu bakımdan bazen ordu takımları çok güçlü olurdu. Bizde de o günlerin yıldızlarıyla şampiyonluğa doğru hızla ilerleyen bir takım vardı. Belçikalı hakemin düdüğüyle bizimkiler öyle hızlı başlamıştı ki daha ikinci dakika dolmadan ufacık, tefecik, adıyla ünlü Mikro Mustafa’nın nefis kafa vuruşuyla ilk golü kazanmıştık. Ve bu golden sadece üç dakika sonra, yine Mikro. Bu sefer mükemmel bir şut. Beş dakikada iki gol mü? Hayır! Yedi dakikada üç gol. Üçüncüsü Nusret’ten. Şimdi gol atma sırası öteki Mustafa’daydı. Gerçek soyadıyla Mustafa Ertan. Sapasağlam, dayanıklı, kale gibi oyuncu. Milli takımın da değişmez yıldızı, sporseverlerimizin taktığı adla “Beton” Mustafa’dan dördüncü gol. Unutulmaz çalım kralı, güleryüzüyle daima kalbimizde yaşayan, afacan bir çocuk gibi. Kadri Aytaç. Galatasaray ve Fener...

Paolo Rossi 23 Eylül 1956 doğumlu İtalyan futbolcu. Ülkesinin üçüncü kez dünya şampiyonu olmasına katkıda bulunmuştur. Vicenza’da doğdu. Futbola 13 yaşında LR Vicenza Kulübü’nün yıldızlar takımında başladı. 15 yaşında girdiği genç takımda öne çıktı. Daha sonra, A takımına yükseldi ve 19 yaşındayken LR Vicenza’nın birinci kümeye yükselmesinde rolü oldu. Peregia takımına transfer olduktan sonra milli takım formasını art arda giymeye başladı. 1978 Dünya Kupası’nda gösterdiği oyunuyla uluslararası düzeyde ün kazandı. 1980 yılında İtalya liginde ortaya çıkarılan bir şike olayına adı karıştı. Şike yaptığını kabul etmemesine karşın, futbol federasyonu tarafından cezalandırıldı. Cezasının bitmesinden sonra gene futbola döndü. 1982 Dünya Kupası’nda şampiyon olan İtalyan milli takımında yer aldı ve attığı gollerle takımının şampiyonluğunda önemli rol oynadı. Çalımları, etkili kafa vuruşları ve golcülüğü ile tanınan Rossi, 1982’de Avrupa’da yılın futbolcusu seçilmiş, yalnız o yılki takımı olan J...