Karşıtlıkları barındıran ve sürekli dönüşebilen yapı: Together Apart Cat

Tasarım, 40x8 m’lik bir arsa üzerinde yer alan 1900 yılında inşa edilen ve 1940’lardan kalma uzantısı olan bir tarihi tuğla yapının tekrar tasarlanmasıyla oluşuyor. Geçmişte bakkal, kulüp, avukatlık bürosu ve kuaför salonu olarak da faaliyet gösterdiği biliniyor. Proje, yüksek yoğunluklu yapılaşmayı teşvik ediyor ve çeşitli kullanıcılara hizmet veren heterojen, karma kullanımlı alanların tasarımını destekliyor.

Yerel bir girişimci, tasarım ekibinden iki katlı tuğla yapıdan “kedi kafesi” tasarlamasını talep ediyor. Bu tür tasarımlar ise hayvanlar ile yiyeceklerin hazırlanma aşamasında hava geçirmez bir ayrım yapılmasını gerektiren bazı sağlık düzenlemelerini barındırıyor. Düzenlemeler, yapıya alışılmışın dışında bir tipoloji sunuyor. Bu tipoloji; tasarımcılara esneklik sunan, birlikteliği ve topluluk oluşturmaya teşvik eden, hem temas edip hem ayrık olan alanlar tasarlanmasına olanak sağlıyor.

Tasarımcılar; “ayırma, dilim ve örtüşmelerden” oluşan tasarım şemasını yapıya entegre ediyor. Yapı; bilgisayar kullanımı/bilgisayarsız alan, müzik/sessizlik, sigara içilebilen/içilemeyen ve COVID antikoru olan/olmayan gibi normalde bir arada olması tercih edilmeyen durumları birbirine uyumlu bir şekilde bağlamayı hedefliyor.

Ayrık olması hedeflenen alanlar, yapının uzunlamasına gövdesinden zikzak şeffaf bölmeler kullanılmasıyla çözülüyor. Bu durum, yapıya her iki uçtan giriş sağlıyor. Böylelikle alanlar fiziksel ve görsel olarak bağlı kalırken her iki yarı bağımsız olarak işlevlerini yerine getiriyor.

Tuğla cepheden sokağa bakangiriş, kahve ve yiyeceklerin servis hazırlandığı kafe ve mutfağa açılıyor. Mutfak, kafe içerisinden kedilerin görsel karşılamasına izin vermek için cam duvarla dilimleniyor. Arka giriş ise kedi verandasına açılıyor. “Catio” olarak adlandırılan bu girişten kedilerin yaşadığı ve potansiyel evlat edinicilerle etkileşime girdiği arka kısma açılıyor. Yapının görsel sürekliliğive bütünlüğü; uzun terazzo banklar, ayırma duvarı ile ayrılan fakat her iki bölgeye de uzanan kesintisiz ışık şeridi, mobilyalar, mutfak tezgahı, pencereler ve her iki tarafa da uzanan döşeme ile sağlanıyor.

Yapının arka tarafındaki kedi alanı, katlanır-sürgülü bir alüminyum ve cam cephe ile yarıya bölünüyor. Bu bölme, çakıllı bir verandaya açılıyorve tuğla duvarlar bu verandayı çevreliyor. Verandayı kuzeyden çevreleyen duvarlar, bitişik cam bölmenin zikzak şeklini yansıtıyor. Ve bu duvar genişçe bir cam pencere ile son buluyor.

Pencerenin çerçevesi dış yüzeye monte ediliyor. Verandanın iç kısmından görünmeyen çerçeve, kedilerin her an dışarı atlayabileceği bir açıklık varmışçasına yanılsama oluşturuyor. Aynı şekilde projenin birçok bölgesini birbirine bağlayan sürekli bir görüş hattı, iç ve dış arasındaki ayrımı bulanıklaştırıyor.

Projede kullanılan malzeme ve renk paleti, bölen duvarlar aracılığıyla görüş hatlarını daha da vurgulamak için nötr ve uyumlu olacak şekilde seçiliyor. Siyah terrazzo karolar, ön kısımdaki kafeden arka kısımdaki kedilerin bulunduğu mekanlara kadar iç zemini kaplıyor.Uyumlu terrazzo tezgahlar ve banklar ise her iki bölgeye de uzanarak yansımalı hacimler oluşturuyor.

İç mekandaki duvarlar ve pencere çerçeveleri; beyaza ya da açık griye boyanıyor. Kaplama yapılacaksa da açık renkteki meşe, kontrplak veya kavaktan üretilen ahşap tercih ediliyor. Mekanik parçalar ise paslanmaz çelik ve doğal anodize alüminyumla kaplanıyor.

Stüdyo uzun vadeli olan bu yenilemeyi; zaman içinde tüm alanı dolduracak yeni, karma kullanımlı yapının ilki olarak görüyor. Bu süreci “sürekli inşaat” olarak adlandırıyor. Sürekli inşaat, ihtiyaç halinde alanın ve yapının geliştirilebilmesini ve halkın ihtiyaçlarının karşılanabilmesini sağlıyor. Tasarımcı, oluşturduğu yapıyı gelecekteki bütünün bir parçası olarak ifade ediyor.

Arka kısımdaki blok duvarlar, gelecekte eklemlenebilecek tavuk kümesi, çalışma alanı, veteriner, masaj salonu, kreş vb. gibi alanların inşasında kullanılabilmesi için düşünülerek tasarlanıyor.2.74 m yüksekliğindeki “catio” duvar, ihtiyaç halinde gelecekteki ikinci katın yükünü taşıyabilecek şekilde inşa ediliyor. Bu durum, %90 parsel yoğunluğunu teşvik eden yeni şehir imarına yanıt veriyor. Tasarımcı, hem maksimum yoğunluğa hem de resmi heterojenliğe ulaşarak mekan karışımının kullanıcılara heyecan verici geleceğini vurguluyor.