Peyzaj tasarımında yenilikçi üçgen formlar: Barcelona Botanik Bahçesi

Proje, 15 hektarlık bir alanı kapsıyor. Tasarım “mozaiklere” (plan) ve “transeptlere” (kesit) göre şekillendirilen üçgen gridal bir düzende yer alıyor.

Kompleks güneybatıya bakan büyük bir amfi tiyatro içeriyor.

Bahçenin organizasyonu, doğal gerekliliklere göre bitkiler ve yürüyüş yolları ile ilişkilendiriliyor.

Stratejik olarak, bahçeden geçen rotanın en üst kısmındaki binalar, Barselona kentinden gözüküyor ve çevre manzaraya entegre ediliyor.

Proje öte yandan, farklı binaların hafiflik ve şeffaflık imgelerini kullanarak diğer binalara da referans veriyor.

Araştırmaya yöneltilen bina, köprülerle bağlanarak komplekse bir "geçit" oluşturuyor.

Diğer binalar buraya eklemleniyor: oditoryumlar, kütüphane, müzeler ve kuzeye bakan kulübeler, laboratuvarlar, fidanlık ve güneye bakan bitkiler.

Projenin yapımında çalışan biyologlar, botanikçiler, peyzaj uzmanları ve mimarlardan oluşan ekip; yerin kendi kapsamını üretmesini amaçlamışlar. Yeni peyzajın biçimini morfolojik ve topografik koşullarından ortaya çıkaracak bir argüman elde etmeyi hedeflemişler.

Tasarlanan üçgen gridal düzen, arazinin kenarlarına uzanmayarak eğime göre alanda büyüyüp küçülecek nitelikte kurgulanıyor. Üçgen ızgaranın yönü, her üçgenin iki ucunun sıfır eğimle her zaman aynı seviyede olmasını sağlıyor. Topografik çizgilerin üç ana yönünü izliyor.

Arazide duruma göre değişkenlik gösteren bu geometrik düzen aşağıdaki koşullara imkan sağlıyor:

- Gizli servis altyapısını, drenajı, su teminini rasyonelleştirme

- Sahaya, bahçedeki çalışma ile ilgili birincil ve ikincil yollar oluşturarak, kullanım ve eğime yanıt veren hiyerarşik bir güzergah ağı sağlama

- Farklı bitki örtüsü topluluklarının mozaiklerinin sıralanmasına izin verme

Uzmanlar aynı zamanda bilgisayar yardımıyla gridi görselleştirmek için bir program tasarladı. Bu sayede seçilen üçgeni izole edebilecek ve ekilen tüm örnekleri gözlemleyebilecek veriye sahip oldular.

Üçgendeki herhangi bir türün spesifik veya taksidermik veriler böyle elde edilebiliyor.

Bu arayüzde üçgenlerin uçlarını hafifçe hareket ettirerek, ızgara düzensizleştiriliyor ve peyzaj yönlü hale geliyor. Böylece her parça yönelim ve eğim tekilliğine ulaşıyor. Aynı zamanda manzaranın formu da kontrol ediliyor.

Bu veriler güneş ve su gereksinimlerini, ekim-biçim zorluklarını ve diğer türlerle olan ilişkilerini de ortaya koyuyor.

Gridal ızgarayı düzensizleştirmek için yapıcı bir sistem kullanılıyor. Sistem, değişen yükseklik, uzunluk ve dönüş yarıçapına sahip bir dizi içbükey veya dışbükey çift duvardan oluşuyor.

Bununla birlikte manzaraya fraktal bir düzen ve boyut kazandırılıyor. Böylelikle ekim aşaması, sadece bahçe yapısının doğasında olan bir düzen olarak kalan özel başlangıç sanallığını ortadan kaldırıyor.

JM Montaner'in deyimiyle, altyapı; arazilerin ekolojik dengesi ile bölgedeki inşayı sağlayan yapaylık arasında, gelişmiş bir sentez elde ediyor.

Başlangıçta ultra yapay bir bileşene sahip olan bu yöntem, doğanın karakteristik fraktal boyutunu kabul etmekle sona eriyor.