Post endüstriyele renkli yorum: Railyard Park

Ekonomik kalkınmaya yardımcı olması ve kente bağlılığı artırması amacıyla inşa edilen Railyard Park, Walton Aile Vakfı’nın Rogers Şehri Toplumsal Gelişim Departmanı'na verdiği hibe ile finanse ediliyor.

Ross Barney Architects'in kurucusu ve tasarım müdürü Carol Ross Barney; şehir merkezinden geçen Arkansas & Missouri Demiryolu tren raylarını, gizlenmesi gereken zorunlu şehir elemanları olarak değil tasarıma dahil edilmesi gereken yerel bir marka olarak görüyor. Rogers şehrinin uğrak ve popüler bir alanı olması amaçlanan Railyard Park, böylece endüstriyel mirasa da sahip çıkmış oluyor.

Oldukça yavaş trenlerin geçtiği demiryolu etrafında kurulacak olan park fikri tasarımcılar için başlangıçta engel olarak görülmese de Ross Barney bu konu hakkında şöyle diyor: “Ne yaparsak yapalım, yine de ortasından tren geçen bir parkımız olacağı fikri, bizi gerçekten zorladı fakat trenlerin hareketi aslında alana dinamizm katarak dikkat çekti.”

Proje oluşturulurken şehir sakinlerinin katıldığı, 1000’den fazla yanıt ve yüz yüze tarifin bulunduğu dijital bir anketten yararlanılıyor. Toplanan sonuçlar, halkın beklediği sonuçları ve sürecin gerektirdiği hedefleri belirlemede tasarım ekibine yardımcı oluyor. Yerel halk arasında sahiplenme ve gurur duygusunu artıran bu çalışma sonrasında projede olması gereken beş öncelik belirleniyor: Davetkar, unutulmaz, zorlu, güzel ve otantik.

Parkta Ross Barney Architects’in tasarladığı oyun yapılarının yanı sıra; çocuk eğlence alanı olarak tanımlanan Park Yard, halka açık tuvalet olarak yeniden işlevlendirilen eski yük konteynırları ve hem oyun ekipmanı hem geçit olarak kullanılan vinçten yapılmış bir portal bulunuyor.

Modernize edilmiş üç su kulesi geçmişin izlerini taşırken çağdaş sanata da vurgu yapıyor. Her bir rezervuarın kaplaması için sanatçılardan yardım alınıyor. Mexico City doğumlu, Fayetteville merkezli Octavio Logo’nun, Fransız sokak sanatçısı Mantra’nın ve Londra merkezli Lakwena'nın duvar resimleri; bu endüstriyel silindirik kütleleri birer sanat eserine dönüştürüyor.

Yol kenarında bulunan endüstriyel bina, çeşitli toplantı ve etkinlikler için yeniden işlevlendiriliyor. Son zamanlarda çiftçi pazarı olarak kullanılan yapı, bir zamanlar kasabanın içinden geçen 19. yüzyıldan kalma posta arabası hattının isminden ilhamla Butterfield Sahnesi olarak adlandırılıyor.

Parkın batı ucundaki parkurların karşısında, ağaçlarla çevrili Frisco Plaza bulunuyor. Tekerlekli piknik masaları, alanın etrafında hareket ettirilebilen bankları ve yüksekliği ayarlanabilen yelken benzeri gölgelikleriyle plaza, bunaltıcı sıcaklarda kullanıcılar için alternatif bir mekan görevi görüyor.