Tarihi konuta modern eklenti: Eindhoven Konutu

Konut, Hollanda’nın Eindhoven şehir merkezindeki karakteristik Den Elzent bölgesinde konumlanıyor. Den Elzent’teki yerleşimler 1930’lara dayanıyor ve bahçeli müstakil konutlar öne çıkıyor. Değerli bölgedeki konut, bir köşe parselinde bulunuyor ve şehir için önemi büyük olan Stadswandelpark’ın yanında yer alıyor.

Özgün konut ilk olarak 1949’da yerel mimarlık firması Ir. C. Geenen tarafından tasarlanıyor. İlk tasarımın ardından konut birkaç kez değişiklik geçiriyor. Bu değişikliklerden biri, İsa'nın Kutsal Kalbinin Misyoner Kızkardeşleri adlı dini cemaat için gerçekleştiriliyor ve bu kullanım yapıya kentsel ölçekte anıt niteliği kazandırıyor. Anıt niteliği, yapının tarihi mimari özelliklerinin korunmasını sağlıyor.

De Bever Architecten’e konumu ile dikkat çeken konutun kalitesini artırma görevi veriliyor. Konuta yapılan çağdaş eklemeler, malzeme seçimleri ve birleşim detayları ile tarihi yapıyla uyumlu bir görünüm elde ediliyor. Kaliteli malzeme tercihi ve detaylara verilen önem, konutun eski ve yeni noktaları arasındaki birleşimin yanında açık kapalı alan geçişlerini de yumuşatıyor.

Yenileme ve restorasyon projesi, binayı mümkün olduğunca özgün haline döndürmeyi ve zemin katın genişletilerek ek bir konfor alanı oluşturulmasını amaçlıyor. Konutun yaşam alanının özel bahçeye ve komşu şehir parkına odaklanması hedefleniyor. Böylece yaşam alanının ferah ve iç açıcı olması sağlanıyor. Projede iç ve dış mekanlar arası bağlantılara ayrı önem veriliyor. Yenileme, alanın kalitesini ve olanaklarını geliştirmeyi, mevcut yapı ile doğal çevreyi birbirine bağlamayı amaçlıyor.

İlk olarak mevcut bina, özgün halinin üstüne yapılan eklemelerden arındırılıyor ve eski özgün görünümüne kavuşturuluyor. Bahçeyi ikiye bölen bir duvar ve uzantı yıkılarak binaya eklenecek pavyon benzeri tasarım için alan oluşturuluyor. Fazlalıklardan arındırma aşamasında bahçede yer alan devasa kayın ağacı başta olmak üzere sağlıklı olan bütün ağaçlar korunuyor.

Mevcut binanın sahip olduğu mimari dil, ek yapının tasarımını doğrudan etkiliyor.Konutun özgün tasarımında var olan malzemeler, yeni tasarıma da modern şekilde uygulanıyor. Mevcut saçaklarda yer alan doğal taş kaplama, ek yapının saçaklarında kesintisiz olarak devam ettiriliyor. Benzer yaklaşım ek yapının diğer bölümlerinde de uygulanıyor. Mevcut yapı ile uyumlu olan renk ve dokuda sırlı tuğlalar kullanılıyor. Böylece farklı zamanları yansıtan tasarımlar arasında ortak bir mimari dil sağlanıyor.

Yeni binanın geniş cam cepheleri, teras ve bahçe arasında akıcı bir geçiş sunuyor. Zemin ve tavan kaplaması, iç mekandan terasa geçerken kesintisiz bir şekilde devam ediyor. Peyzaj yer yer saçaklı terasın içine kadar uzanıyor. Böylece yeni yapı ile peyzaj arasındaki bağlantı güçlendiriliyor. Mevcut ile yeni yapı ve iç mekan ile dış mekan arasındaki sınırlar bulanıklaşıyor. Konutun geniş alanlarının doğrudan peyzaja açılması, tüm parselin günlük hayatta etkin bir şekilde kullanılmasını sağlıyor.

İç mekanda farklı kullanım alanlarının hiyerarşik yapısına ve bakış açılarına dikkat ediliyor. Mevcut konutta yan yana dizilen küçük mekanlar, ortak geniş alanlara açılıyor. Yeni tasarımda bu ortak geniş alan kurgusu sürdürülerek sıcak aile ortamı pekiştiriliyor. Uzun görüş mesafeleri, ortak alanlar arasında bağlantı sağlıyor. Geniş alanların artırılması ile konut, muhitteki diğer binalardan net şekilde ayrılıyor.

Yeni mobilyaların ve detayların tasarımında minimalist bir çizgi takip ediliyor. Sabit mobilyalar, dolaplar, akustik paneller, aydınlatma üniteleri ve perde nişleri gibi işlevsel kısımlar mümkün olduğunca gizleniyor veya gömülüyor. Böylece evin eski unsurlarının önüne geçilmiyor ve teras alanında peyzajın ana odak olması sağlanıyor.