Tarihi zanaat mirası, modern mimariyle buluşuyor: Porselen Fabrikası/Jingdezhen

Zamansız bir tasarım anlayışını yansıtan yapı, geçmişle geleceğin bir diyalog içinde buluştuğu bir sanat platformu olarak işlev görmeyi amaçlıyor.

Çin'in Jingdezhen şehrinde yer alan yapıda geleneksel kil kiremitlerle kaplanmış çatı, kamusal meydanla bütünleşen bir uzantı oluşturuyor. Bu yaklaşım, Jingdezhen’in tarihsel bağlamını modern mimariyle ilişkilendiren bir tasarım çözümü sunuyor.

Yükseklik farklarını dikkate alan mimari düzenleme, kamusal meydan ile avlu arasındaki geçişi yumuşatarak kullanıcılara işlevsel bir mekan sunuyor.

Bu detay, geçmişin mimari diline atıfta bulunurken yapının zamana bağlı karakterini vurguluyor. Üçüncü katta yer alan balkon, eski bir bacaya doğru uzanarak tasarımın kompozisyonel bütünlüğünü destekliyor. Tesisin geçmişinden kalan bu baca, binanın çevresiyle bağını güçlendirirken tasarımda zamansal bir referans noktası oluşturuyor.

İç mekânlarda, modüler ve yalıtımlı uyku alanları, ofisler ve toplantı odaları gibi işlevsel alanlar yer alıyor.Mutfak ve banyo modülleri, mekâna modern bir işlevsellik katarken, merdivenler ve yürüyüş yolları, iç ve dış alanları birbirine bağlayarak kullanımı en üst düzeye çıkarıyor.Yeni Plugin müdahaleleri, tarihî çevrelerinden görsel olarak farklı olsa da, işlevsel olarak entegre edilmiş modern eklemeler olarak tasarlanıyor.

Bu yeniden yapılandırma, kamusal meydandan ve cam binadan avlunun içine doğru bir akış oluşturuyor; böylece tüm kompleks, tutarlı ve uyumlu bir üslup sergiliyor. Bu tasarım yaklaşımı, iç mekânla dış mekân arasındaki sınırları bulanıklaştırarak, mekânsal deneyimi kesintisiz bir şekilde birleştiriyor ve hem ziyaretçilere hem de yerel halkın kullanımına açık davetkar bir atmosfere dönüştürüyor.

Yenileme sürecinde yalnızca sonradan inşa edilen birkaç bina yıkılıyor, yıkılan binaların temelleri üzerine ise yenileri inşa ediliyor. Bu müdahale, orijinal avlunun dokusuna sadık kalınarak gerçekleştiriliyor.Yeniden düzenlenen avlu, eski yapıları olduğu gibi koruyarak, orijinal avlunun doku ilişkisini devam ettiriyor ve mekânın açıklığını artırarak daha ferah bir atmosfer oluşturuyor. Kafe, restoran ve seramik sanatçılarının stüdyolarından oluşan üç farklı işlevle alanlar arasında akıcı bir geçiş sağlanıyor. Bu düzen, yeni bir kamusal topluluğun inşasına olanak tanıyor, sosyal etkileşimi teşvik ediyor ve avluyu yalnızca bir mekân değil, aynı zamanda bir buluşma noktası hâline getiriyor.