Adonis Grana'da için on iki kandil

Bulutlara dokunmaktan korkma

ya da adımların titremesin!

Aslanlar ve Mersinlerin meydanında

bir şelalenin merdivenlerinden iniyor ay

aya kendi yüzünü gösteriyor

hani sevgililerin yüzleri buluşsun diye

kandillerin ışığı utanıp söner ya.

Bu sütunların ayak kemiklerinde,

kemerleri bulutlar ve dalgalar olan,

sessizliğin hazineleri fısıldar.

Kim bu kusursuz nakkaş?

Bezemesine yıldızları hapseden.

Kalemimle övüyorum onları

zamanın nehri aksın diye

sözlerimin arasından.

Çeviri: Samet Köse