Coğrafya kaderdir: Kolombiya

Türkçe bildiğim için Ümmeti Muhammed'e çok daha yakın hissediyorum.
Türkçe bildiğim için Ümmeti Muhammed'e çok daha yakın hissediyorum.

"Türkiye'deki misafirperverliğe gerçekten çok şaşırdım. İnsanın evinde ne var ne yoksa misafiri için ortaya koyabilmesi..."

Kendinizi tanıtır mısınız?

Ben Aicha Isabel Sandoval Alaguna. Kendimi Müslüman bir Kolombiyalı olarak tanıtmak isterim. Annem ve babam doğumumdan önce Müslüman olmuşlar, çok şükür. Bu vesileyle Türkiye'ye okumak için gelmek istedim ve Allah nasip etti. 2014'ün Kasım ayında Ankara'ya geldim. O zamandan beri Türkiye'deyim. Türk Dili ve Edebiyatından mezun oldum. Şu an ise muhabir ve tercüman olarak Anadolu Ajansında çalışmaktayım.

Kolombiya nasıl bir tarihe sahip?

Amerika kıtasına Avrupalılar gelmeden önce burada yerleşik kabileler yaşardı. İspanyollar gelip yerlilerle savaştılar ve maalesef kazandılar. Uzun yıllar sömürge altında kaldık. O dönemde Afrika'dan da köleler getirildi. Bu yüzden şu ırktanız diyemiyoruz, herkes melez.

Sonraki dönemlerde bağımsızlık kazanıldı ama hâlâ bir şekilde savaşlar devam ediyor. Hâlbuki halk mutlu olmak istiyor. Fakat sömürge döneminin etkisiyle devam eden ırkçılık, eşitsizlik vs. etkisini gösteriyor. Tabii biz bu durumun değişmesi için mücadele ediyoruz.

Kolombiya'da İslamafobi var mı, insanların İslam’a bakışı nasıl?

Benim için Türkçe, İspanyolcadan bile daha kıymetli.
Benim için Türkçe, İspanyolcadan bile daha kıymetli.

Ben Türkiye'ye gelip tesettüre girdikten sonra Kolombiya'ya başörtülü olarak dönünce insanlardan tepki alacağımı zannediyordum. Ama hiç öyle bir şey olmadı. 2016'da Kolombiya'ya gitme fırsatım oldu. Tesettürlü bir şekilde gitmiştim. Fakat tek bir insandan bile olumsuz tepki almadım. Bakanlar hep merakla bakıyordu. Nefret yerine daha çok merak var, İslamafobi çok yaygın değil. Bu bizim için çok büyük bir fırsat, insanlar öğrenmeye açık.

Okumak için Türkiye'yi seçme sebebiniz neydi?

Müslüman bir ülkede yaşamak, İslam'ı yaşayabilmek ve öğrenmek, iyi bir Müslüman olabilmek, insanî açıdan kendimi geliştirebilmek… Yani birçok sebebi var.

Türkiye ile tam olarak nasıl bir bağınız var, ne hissediyorsunuz?

Türkiye benim için Allah'a yakınlaştığım, kendimi tanıdığım bir ülke. Zaten benim için Türkçe, İspanyolcadan bile daha kıymetli. Çünkü bu dil vesilesiyle dinimi daha derinden öğrendim. Ümmeti Muhammed'e çok daha yakın hissediyorum, Türkçe bildiğim için.

Türkiye denince bir Kolombiyalının aklına ne gelir?

Benim aklıma gelmeden önce kesinlikle deve, Arap ve çöl geliyordu. Fakat son 5 yılda Türk dizileri Kolombiya'da çok sayıda izlendiği için bu algı değişmeye başladı. İnsanlar artık İstanbul'u, camileri ve tarihi şahsiyetleri biliyorlar. Türkçenin ayrı bir dil olduğunu ve Türkiye'de Arapça konuşulmadığını biliyorlar. Diziler tabii ki gerçeği %100 yansıtmıyor fakat yine de o önyargı ve bilgisizliği bir şekilde kapatıyor.

Kolombiya'da gündelik yaşam nasıl? Türkiye'den ne gibi farklar mevcut?

Türkiye benim için Allah'a yakınlaştığım, kendimi tanıdığım bir ülke.
Türkiye benim için Allah'a yakınlaştığım, kendimi tanıdığım bir ülke.

Türkiye’nin refah seviyesi daha fazla olduğu için burada insanlar etrafına ve kendisine nasıl daha fazla faydalı olabilirim diye bakıyor. Ama Kolombiya'da insanlar nasıl hayatta kalabileceğini, çocuklarını nasıl büyüteceğini düşünüyor. Mesela orada evin içine ayakkabıyla girilir, burada öyle değil. Kahvaltı kültürü de çok farklı. Bizde sütlü kahve, ekmek ve yumurta ile kahvaltı yapılır genellikle. Burada bin bir çeşit var. Bir diğer fark ise sokak hayvanlarının durumu. Burada çok iyi bakılıyor ama Kolombiya'da hayvanların durumu buradaki gibi iyi değil.

Türkiye’ye geldiğinizde en çok neye şaşırdınız? Size en çok ne ilginç geldi?

Türkiye'deki misafirperverliğe gerçekten çok şaşırdım. İnsanın evinde ne var ne yoksa misafiri için ortaya koyabilmesi... Bizden biraz farklı, o yüzden çok şaşırdım. Olumsuz olarak ise, Müslümanların azınlık olduğu bir ülkeden geldiğim için Müslüman ülkeleri çok idealleştiriyordum. "Müslüman bir ülkeye gidip rahat yaşayabileceğim, insanlar çok anlayışlı olacak, hiç yalan dolan olmayacak." gibi bir algı ve beklenti vardı kafamda. Fakat buraya gelince hiç de öyle olmadığını anladım.

İki ülke insanları arasında ne gibi mizaç farkları var?

İki ülkenin insanları arasında gözüme çarpan şöyle bir fark vardı: Biz daha çok kendi hayatlarımızla ilgilendiğimiz için diğer insanlara nasıl yardım ederim diye düşünmüyoruz. Fakat Türkiye'deki birçok insan farklı din veya düşünce tarzında olsalar bile "Diğer insanları nasıl yardımcı olabilirim, bu konuda nasıl harekete geçebilirim?" diye düşünüyor. Umarım bu hiçbir zaman kaybolmaz. Bu duyguyu bu hassasiyeti korumak lazım.

Kolombiya denince akla kahve geliyor. Çok lezzetli ve aromalı bir kahve yetiştiğini biliyoruz. Kolombiya kahvesini diğerlerinden ayıran başlıca özellik nedir?

Evet Kolombiya kahvesi çok meşhur. Oldukça yumuşak bir kahve, aroması da çok güzel. Sert kahveleri sevmeyen insanlar için Kolombiya kahvesi çok güzel gelebilir. Özellikle bazı yerlerde vanilyalı ve karamelli Kolombiya kahveleri satılıyor. Onları kesinlikle tavsiye ederim.

Kolombiya'nın yemek kültürü ile Türk yemek kültürü arasında benzerlikler var mı?

Evet, çok var. Bizde aynı şekilde ana yemeğin yanında genelde pilav tüketiyoruz. Türkiye'deki bazı yöreler gibi sulu yemek olan her yemekte et oluyor genelde. Bakliyat tüketimi de benziyor. Tek fark, Kolombiya'da tropikal bir ülke olmasına rağmen bu kadar sebze yenmiyor. Ve burada daha fazla baharat tüketiliyor ama genel olarak benziyor.

Sizce Türkiye’de mi yoksa Kolombiya'da mı genç olmak daha zor?

Bence kesinlikle Kolombiya'da genç olmak daha zor. Çünkü maalesef ahlaki ve insani açıdan bir çöküş söz konusu. Batı'nın bu konuda geri kaldığını hissediyorum. Bizim dini ve ahlaki açıdan temelimiz olmadığı için hayattaki amacımız başarılı olmak, para kazanmak... Çok şükür ki Türkiye’de durum farklı. Dert sahibi insanlar var ve onlar gençler için çabalıyorlar. İslam'ın en güzel yanlarından biri bu, birbirimiz için çabalıyoruz. Umarım bu durum kaybolmaz.

Bu güzel ve keyifli röportaj için teşekkür ederiz.

Röportajı hazırlayan: Beyzanur Özkan-Ahmet Arif Kutlu(Lise öğrencileri)

Röportajı veren: Aıcha Isabel Sandoval Alaguna