Gerçek Hayat’ın emin ellerde olduğunu bilmek güzel

Gerçek Hayat, hayatın gerçekleriyle de yüzleştiğim bir döneme tekabül eder.
Gerçek Hayat, hayatın gerçekleriyle de yüzleştiğim bir döneme tekabül eder.

Gerçek Hayat, hayatın gerçekleriyle de yüzleştiğim bir döneme tekabül eder. Gerçek Hayat’ta evlendim, Gerçek Hayat’ta anne oldum. Gerçek Hayat’ta çok sevdiğim bir iş arkadaşımı, Faruk Yücel’i kaybettim. Gerçek Hayat’ta çok güzel insanlar tanıdım, Gerçek Hayat ekmeğim oldu, mesleğim oldu.

Sıkça hatırlıyorum iş görüşmesine gittiğim ilk günü. Hayatımın kararını verdiğimin farkında bile değildim, biran evvel iş bulmam gerekiyordu, zira yıllarca yükümü çekmiş olan ailemin benden geride 4 çocuğu daha vardı ve onlara yük olmamam hatta destek olmam gerekiyordu. Tedirgindim yani, ‘ya olmazsa’ diye.

Tabii bir de başörtüsü yasağı dolayısıyla hayalini kurduğum mesleğe yönelememiştim, onun burukluğu da vardı içimde. Bir tercihten çok zorunluluktu benim için basın sektörü. Böyle tedirgin ve ikircikli bir ruh haliyle vardım Gerçek Hayat’ın Okmeydanı’ndaki yerine. Tecrübem de yoktu ama hemen başla dediler. Benim gibi Gerçek Hayat’ta yeni başlıyordu mesleğe.
Sevindim sevinmesine ama tamı tamına bir ay, her akşam yarın gelmeyeceğim işe diyerek ayrıldım dergiden.

Sonra ne mi oldu? Bu mesleğe başlayanlara bulaşan bir hastalık var muhtemelen ben de ona yakalandım; o andan itibaren gazeteci olmaya başlamıştım. Gerçek Hayat, mesleğe ilk adım oldu benim için. Ama esaslı bir adım, muhabir olarak başladım, editörlük de yaptım yazarlık da. Gerçek Hayat’tan ayrıldığımda yazı işleri müdürüydüm.

Gerçek Hayat Dergisi'nde 18 Nisan 2002 tarihinde yapmış olduğum bir haber...
Gerçek Hayat Dergisi'nde 18 Nisan 2002 tarihinde yapmış olduğum bir haber...

GERÇEK HAYAT'TA EVLENDİM VE ANNE OLDUM

Mesleği amatör bir ruhla ama profesyonel bir titizlikle yapıyorduk. Derinlemesine çalıştığımız dosyalar olurdu her hafta. Masalarımızın üzeri kitaplarla dolup taşardı. Öyle her aradığını google hazretlerine soramadığın yıllardı. Şimdi aklı almıyor insanın; bilgisayarları ortak kullanırdık, dijital fotoğrafa bile geçilmemişti. Bunlardan bahsedince insan kendini yaşlanmış hissediyor. Ya da her şey çok değişti çok...

Gerçek Hayat, hayatın gerçekleriyle de yüzleştiğim bir döneme tekabül eder. Gerçek Hayat’ta evlendim, Gerçek Hayat’ta anne oldum. Gerçek Hayat’ta çok sevdiğim bir iş arkadaşımı, Faruk Yücel’i kaybettim. Gerçek Hayat’ta çok güzel insanlar tanıdım, Gerçek Hayat ekmeğim oldu, mesleğim oldu.

HEPİMİZ İÇİN BİR OKUL OLMUŞ

Sonra bir gün ayrıldım Gerçek Hayat’tan. Galiba hepimiz ayrıldık. Şimdi bakıyorum da ilk 10 yılında Gerçek Hayat’ta çalışanların hemen hepsi meslekte tutunan, tecrübesini başka yerlere taşıyan isimler olmuş. Gerçek Hayat hepimiz için bir okul olmuş aynı zamanda.

Şimdi ise bir okuruyum Gerçek Hayat’ın.

Gerçek Hayat’ın yaşamaya devam ettiğini görmek, dahası emin ellerde olduğunu bilmek güzel.