Hakikati bilmek, insanın kalbinde taşıdığı en büyük emanetlerden biridir. Çünkü hakikati bilen kalp kolayca savrulmaz; rüzgârlar onu dağıtmaz, kalabalıkların gürültüsü onun özünü çalamaz. Sabır ise bedenin terbiyesidir; insanı olgunlaştıran, güçlendiren, kendiyle barıştıran sessiz bir öğretmen gibidir. Ve kanaat… Kanaat, dünyanın geçiciliğine karşı insanın içini genişleten en zarif bilgeliktir. Elindekine razı olmak, daha fazlasına değil, hayırlısına talip olmaktır. İbn el Hicci'nin bu sözü bize aslında şunu fısıldar: Huzur çok uzaklarda değil; kalbini hakikate bağlayan, bedenini sabırla dizginleyen ve gözünü dünyanın geçici parıltısından çekerek sahip olduklarına şükreden insana zaten yaklaşır. Huzur, sadeliğin ve teslimiyetin içinde saklı kadim bir nimettir.
