Mevlana'dan mükâfata dair

Çilesine razı olmadığın bir yolun mükâfatı, sana ait değildir. Çünkü insan, ancak katlandığı kadarına hak kazanır. Sabır göstermeden beklenen sonuçlar, emek verilmeden arzulanan sevinçler gibi geçicidir. Yolun ağırlığını taşımaya gönül koymayan, sonunda ulaşılan menzile de tam anlamıyla sahip olamaz. Her kazanım, kendi bedelini ister; her bedel, insanı biraz daha olgunlaştırır. Mevlânâ'nın işaret ettiği gibi, zahmetten kaçan bir kalp mükâfatı anlamakta zorlanır. Çünkü mükâfat, sadece bir sonuç değil; sabrın, sebatın ve vazgeçmemenin bir hatırasıdır. İnsan yol boyunca değişir, dönüşür ve sonunda ulaştığı şeyden çok, o yolda kim olduğuna bakar. Çileyle yürünmeyen yollar, insana ait olmayan sevinçler üretir. Kalıcı olan ise, yüküyle birlikte kabullenilen yolun sonunda gelen sessiz huzurdur.