Hafta içi yalnızca 11.00–16.00 arasında açık olan ve hafta sonları tamamen kapalı duran bir dükkân düşünün… Pek çoğumuzun kulağına neredeyse bir hayal gibi geliyor. Sabah erkenden iş telaşına kalkmak yerine biraz daha uzun uyuyabilmek, mesaiyi gün ortasında başlatıp akşamüstüne varmadan bitirmek… Üstelik hafta sonlarını tamamen kendine ayırmak! Bu program, yıllardır çoğumuzun zihninde kurduğu “keşke"lerle dolu mesai düzeninin gerçeğe dönüşmüş hâli gibi.
Gerçekten Mümkün mü? Elbette böyle bir düzen her işletme için uygulanabilir olmayabilir. Ancak bu mesai saatleri bize şunu hatırlatıyor: Çalışma hayatında dengeli bir sistem kurmak, hem iş verimliliğini hem de kişisel mutluluğu artırabilir. Belki de hepimizin hayali, iş ve özel hayat arasında böyle huzurlu bir uyum yakalamaktır. Hafta sonları sevdiklerimize ve kendimize zaman ayırabilmek, hafta içi ise kısa ama verimli saatlerle işimizi tamamlamak… Kulağa ütopik gelse de, bu dükkânın sahip olduğu düzen pek çoğumuzun içten içe özlemini duyduğu bir yaşam biçimini gözler önüne seriyor.
