Mutluluklar, heyecanlar, şaşkınlıklar, hüzünler, acılar… Hayatta birçok duyguyu zaman zaman deneyimlediğimiz oluyor. Kimi zaman yaşadığımız bir mutlulukla havalara uçarken kimi zaman da ızdırap veren olayların içinde boğulacak gibi hissedebiliyoruz. Çoğunlukla başka bir insanın samimiyetinde nefes almayı denesek de bizce Konfüçyüs ağabeyin de söylediği gibi müzikte sükunet aramak en iyisi. Ne de olsa “Kim kimin derinliğini görebilir, hem hangi gözle?" diyor Şükrü Erbaş. Haksız değil. İnsanların anlayışına sığınmak size anlaşıldığınız kadarıyla varlık kazandırır. Oysa müzik… Ona kendinizi ifade etmeniz gerekmez bile, gözlerinizin içine bakar gibi seslenir bazen. Bazen aklınızı okur gibi… Notaların arkadaşlığına yaslanın. Sizi kovalayan ne kadar dert, keder, tasa varsa orada-notaların gölgesinde- soluklandığınızı hissedeceksiniz. Hayatın kursağımızda bıraktığı ne kadar şey varsa ruhunuzu bir müzisyenin parmaklarına dolayın ve notaların gönlünüzde oluşturacağı o hoş seda ile ferahlık bulduğunuzu hissedin. Müzik dinleyin. Rahatlayacaksınız.
