0

JURNAL.İST HAKKINDA // NEDİR, KİMDİR?

Filmlerden uyarlanan sohbetler: Erzincan'ın Kuzu'su

Jurnal.ist
JURNAL.İST
29 MART 2017 , ÇARŞAMBA 00:30
Abone ol
Kuzu, 2014.
Kuzu, 2014.

Çağdaş sanatçılığının büyüsünü filmlerine de işleyen, tür ve konu bakımından farklı renkleri seyirciye sunan yönetmen Kutluğ Ataman, bu günlerde sessiz sedasız yeni filminin hazırlık çalışmalarına devam ediyor. Son olarak 2014 yılında ödüllere doymayan Kuzu ile ‘sanat filmi’ konusuna başka bir boyut kazandıran Ataman’ın son filmini bir kez daha seyredip mercek altına aldık. Henüz seyretmeyenlere rehber olacak, seyredenlere ise ‘Bir kez daha!’ dedirtecek ‘Kuzu’ dosyasını açıyoruz.

Cihan'ın favori sahnesi: Kendini ailesine ve çocuklarına adayan Medine, filmdeki güçlü duruşu ve dirayetiyle ailesini ayakta tutan bir Anadolu kadınıdır. Beni filmde etkileyen en önemli karakter olan Medine, köyün en fakir ailesinin hanımı olmayı seçebilecek kadar kocasını seven biridir. Film boyunca hayatın zorluklarına tek başına direnen, toplumsal kuralları önemseyen, örf ve adetlerinin yerine getirmek gibi normlar çerçevesinde yaşamayı benimsemiş bir kadındır. Filmin benim için en iz bırakan sahnesi, Medine'nin köy kahvesinin kapısını çarparak içeriye girdiği, köyün erkeklerine ders verircesine doğru bilinen yanlışları yüzlerine tokat gibi vurmasıdır. Muhtarla olan diyaloglarında kadın-erkek eşitsizliği ve toplum olarak yanlış yorumlanan ahlak konusunda, kocasının yaptığı yanlışları ben yapsaydım beni bu köyde barındırmazdınız diyebilecek kadar cesur bir kadındı.
Cihan'ın favori sahnesi: Kendini ailesine ve çocuklarına adayan Medine, filmdeki güçlü duruşu ve dirayetiyle ailesini ayakta tutan bir Anadolu kadınıdır. Beni filmde etkileyen en önemli karakter olan Medine, köyün en fakir ailesinin hanımı olmayı seçebilecek kadar kocasını seven biridir. Film boyunca hayatın zorluklarına tek başına direnen, toplumsal kuralları önemseyen, örf ve adetlerinin yerine getirmek gibi normlar çerçevesinde yaşamayı benimsemiş bir kadındır. Filmin benim için en iz bırakan sahnesi, Medine'nin köy kahvesinin kapısını çarparak içeriye girdiği, köyün erkeklerine ders verircesine doğru bilinen yanlışları yüzlerine tokat gibi vurmasıdır. Muhtarla olan diyaloglarında kadın-erkek eşitsizliği ve toplum olarak yanlış yorumlanan ahlak konusunda, kocasının yaptığı yanlışları ben yapsaydım beni bu köyde barındırmazdınız diyebilecek kadar cesur bir kadındı.
İzgü'nün favori sahnesi: Güçlü kadınların iktidarının olduğunu söylemiştim filmde. Benim için öne çıkan karakter, Safiye. Koşullarını öylesine içselleştirmiş ki önce bu olan bitene bir rızası var sanıyorsunuz. Ancak Safiye, etrafındaki tüm erkeklere karşı gücünü nasıl koruyabileceğini, çok iyi anlattı bence. Yani bir rızası yok. Sadece mevcut koşulları nasıl akılcı değiştirebileceğinin sabrını gösteriyor. Medine'nin çocuklarını alıp Safiye'ye gittiği sahnede, tüm işleyişi çok iyi özetledi. Öyle ki Medine bile önden çocukları dram yükü gerekirse diye hazırlamasına rağmen, gerek olmadığını görünce şaşırdı. Çünkü Safiye, hem kocası İsmail'den hem de o küçücük köydeki erkeklerden çok daha dürüsttü. “Yanlış! Bizler buradan transit gelip geçiyoruz. Benimle ne alakası var? Senin meselen kocanla. İş adamda bitiyor. Gidip adamla konuşacaksın.” cümlesiyle İsmail'in ve İsmail'e kuzu için değil ancak hovardalık yapması için faizle para veren muhtarın başta olmak üzere bu olaya susan diğer tüm erkeklerin 'gerçeğini' Medine'yle birlikte bize de anlatmış oldu.
İzgü'nün favori sahnesi: Güçlü kadınların iktidarının olduğunu söylemiştim filmde. Benim için öne çıkan karakter, Safiye. Koşullarını öylesine içselleştirmiş ki önce bu olan bitene bir rızası var sanıyorsunuz. Ancak Safiye, etrafındaki tüm erkeklere karşı gücünü nasıl koruyabileceğini, çok iyi anlattı bence. Yani bir rızası yok. Sadece mevcut koşulları nasıl akılcı değiştirebileceğinin sabrını gösteriyor. Medine'nin çocuklarını alıp Safiye'ye gittiği sahnede, tüm işleyişi çok iyi özetledi. Öyle ki Medine bile önden çocukları dram yükü gerekirse diye hazırlamasına rağmen, gerek olmadığını görünce şaşırdı. Çünkü Safiye, hem kocası İsmail'den hem de o küçücük köydeki erkeklerden çok daha dürüsttü. “Yanlış! Bizler buradan transit gelip geçiyoruz. Benimle ne alakası var? Senin meselen kocanla. İş adamda bitiyor. Gidip adamla konuşacaksın.” cümlesiyle İsmail'in ve İsmail'e kuzu için değil ancak hovardalık yapması için faizle para veren muhtarın başta olmak üzere bu olaya susan diğer tüm erkeklerin 'gerçeğini' Medine'yle birlikte bize de anlatmış oldu.
Bugünün gazete manşetleri için tıklayın >