Hemen her Viyana rehberinde adı geçiyor. “Mutlaka görün” deniyor, “Tarihi çok eski”, “Freud bile orada kahve içmiş…” Ve evet, doğru. 1876’da açılmış bu kafe, sanat ve düşünce dünyasının adeta buluşma noktası olmuş.

Sigmund Freud, Troçki, Arthur Schnitzler, Peter Altenberg… O dönem Viyana'sında bir fikir dolaşıyorsa, muhtemelen burada bir masada başlamıştır. Bugün ise o masalara oturmak isteyenler rezervasyon için uygunluk bulamıyor ve genellikle kapıda bekliyor. Gerçekten. Uzun bir kuyruk, bazen 45 dakikaya varan bir bekleyiş.

Peki, içerisi nasıl?

İç mimari şahane. Kafenin büyüsü, içeri girdiğinizde sizi hemen sarmıyor.

Café Central, Palais Ferstel binasında yer alıyor. Neo-Rönesans tarzındaki bu ihtişamlı yapının içi yüksek tavanlar, sütunlar ve zarif kemerlerle dolu. Girdiğiniz an etkileniyorsunuz.

Bir yandan çalan klasik müzik, loş ışıklar, o gösterişli detaylar… Mekan şaşaalı ama biraz fazla “müzevari”. Tatlılar güzel ama Viyana’nın başka pastanelerinde daha tazeleri var. Servis? Pek de hızlı değil. Atmosfer? Kalabalık ve gürültülü. Bir kahve içip çıkmak, neredeyse bir seremoni.

Ama işte bir şehirle tanışmanın yollarından biri de, o şehrin efsanelerine göz atmak. Ve Café Central, Viyana’nın yaşayan efsanesi. O binaya girip de “burada kimler oturmuş” diye düşünmek bile başlı başına bir şey. Ama tabii kahvenin daha iyisini başka yerlerde bulmanız çok mümkün. Kısacası, burası tarih koklamak isteyenler için güzel bir durak. Lezzet değilse bile, atmosfer servisi var.

• İpucu: Gitmek istiyorsanız erken saatleri tercih edin. Tatlı yiyin. Fotoğraf çekin. Ama beklentinizi abartmayın. Yoksa bir kahve için 45 dakika beklediğinizde, Zweig’ın hayaletinden bile tat alamayabilirsiniz.