Irak Krallığı'nın doğuşu
Şerif Hüseyin’in oğlu Emir Faysal, 23 Ağustos 1921 günü, “Irak Kralı” olarak İngilizler tarafından Bağdat’ta tahta çıkarıldı.
Osmanlı İmparatorluğu’nun I. Dünya Savaşı’nda yenilmesiyle birlikte yeni bir Ortadoğu haritası ortaya çıktı. Osmanlı’nın eski vilayetlerinden Musul, Bağdat ve Basra’yı tek bir çatı altında birleştirerek Irak Krallığı’nı meydana getiren İngilizler, Arap İsyanı’nın lideri Şerif Hüseyin'in kısa ömürlü Suriye Arap Krallığı’nın kralı olan oğlu Faysal’ı, 23 Ağustos 1921’de Osmanlı'dan kalma bir kışlada "Irak Kralı" ilân etti. Bağdat’ta tahta çıkarılan Hâşimî ailesinin genç üyesi Faysal bin Hüseyin’in, İngiliz subayları tarafından kuşatılan taç giyme töreninde İngiliz millî marşı “God Save the King” çalındı (Irak'ın 1932'ye dek millî marşı olmayacaktı.)
Sabah saat 6’da gerçekleştirilen ve aralarında din adamları, kabile şeyhleri ve Irak’ın ileri gelenlerinin de hazır bulunduğu taç giyme töreni, sunî krallık kadar absürttü: Üzerinde halılar bulunan özensiz platform, kısa sürede başka uygun malzeme bulunmadığından boş kasalarından peyda edilmişti. Nitekim bu, monarşinin gelecekteki istikrarı açısından pek de iyiye işaret değildi.
Yaklaşık on bir yıl boyunca İngiliz mandası olarak varlığını devam ettiren Irak Krallığı; 3 Ekim 1932’de İngiliz himayesinden ayrılarak bağımsız Irak Hâşimî Krallığı olarak Birleşmiş Milletler’e kabul edilmiş, 14 Temmuz 1958 tarihinde bir grup Arap milliyetçisi subayın organize ettiği askerî darbeyle 37 yıllık monarşi devrilmiş, Abdülkerim Kasım'ın başbakan olması ile de tarih sayfalarındaki yerini sonlandırmıştır.