Japon üslubu paralel evrenler

​Japon üslubu paralel evrenler
​Japon üslubu paralel evrenler

Senin Adın, muhtemelen önümüzdeki yıllarda ismini daha çok duyacağımız, Japonya’nın yeni kuşak yönetmenlerinden Makoto Shinkai’nin ikinci uzun metrajlı filmi.

Tüm dünyada ilgi ve beğeni toplayanSenin Adın (Kimi no Na wa, 2016) sinema salonlarının enikonu tenhalaştığı ağustos ayının son günlerinde vizyon şansı buldu. Senin Adın, muhtemelen önümüzdeki yıllarda ismini daha çok duyacağımız, Japonya’nın yeni kuşak yönetmenlerinden Makoto Shinkai’nin ikinci uzun metrajlı filmi.

Senin Adın’ın kahramanları, henüz lise çağındaki Mitsuha ile Taki birbirinin taban tabana zıddı hayatlar sürerler.
Senin Adın’ın kahramanları, henüz lise çağındaki Mitsuha ile Taki birbirinin taban tabana zıddı hayatlar sürerler.

Film beden değiştirme, astral seyahat, paralel evrenler, zamanda yolculuk, ruh eşini arama gibi ana akım sinemanın anlata anlata eskittiği konular etrafında dolaşıyor.

Yönetmen Shinkai bu açıdan riskli görülebilecek hikâyesini, ilk aşkın masumiyeti gibi yine çokça seyrettiğimiz bir yapı etrafında geliştirerek ikinci bir risk alıyor. Ancak kolayca klişeleşebilecek bu unsurları ele alış biçimi, ayrıca yan hikâyelerde Japon kültürüne ve tarihine yaptığı atıflarla filme özgün bir nitelik kazandırıyor.

Senin Adın’ın kahramanları, henüz lise çağındaki Mitsuha ile Taki birbirinin taban tabana zıddı hayatlar sürerler. Tokyo’da yaşayan Taki’nin hayatı koşuşturmacalı ve kalabalıktır; her gün evden okula, okuldan kafeye, kafeden çalıştığı restorana, sürekli bir yerlere yetişmeye çalışır. Mitsuha ise küçük bir kasabada, belediye başkanının kızı olmanın getirdiği zorluklarla mücadele ederek ve okulu bitirip sıkıcı bulduğu kasabasından Tokyo’ya taşınacağı zamanın hayalini kurarak günlerini geçirir. Birbirini hiç tanımayan Taki ve Mitsuha bazı günler diğerinin bedeninde gözlerini açar.

Gök taşı yağmuru, kuyruklu yıldızın geçişi gibi bir dizi olağandışı astronomik olay tarafından tetiklenen bu tecrübe yüzünden iki genç, tanımadığı bir vücutta aşina olmadığı bir hayatı yaşamanın zorluğuyla yüzleşir.

Öte yandan eylemlerinin sonuçlarının kendi hayatını değiştirmeyeceğini bilmekten gelen özgürlüğün tadını çıkarırlar. Ancak eğlence fazla uzun sürmez. Taki ve Mitsuha’nın birbirlerinin gerçek kimliklerini keşfetmek ve geleceklerini belirlemek için bir açmazı çözmesi gerekecektir.

Geçmiş ve Gelecek

Mitsuha ve Taki’nin yaşadıkları zihinlerini allak bullak eden tecrübenin, Mitsuha’yı büyüten anneannesinin gözünde sade bir açıklaması vardır. Mitsuha’nın başına gelenler, daha önce annesinin, uzun zaman önce de kendisinin başından geçmiştir, yani hâliyle olağandır. Mitsuha’yı ciddi bir geleneksel eğitimden geçiren ihtiyar kadının inancına göre, bugün anlayamadıkları her ne varsa geçmişlerinde onun bir cevabı ve açıklaması mevcuttur.

Fakat geleneklerinin anlamına ve açıklamalarına dair bilgilerini bir zamanlar yaşadıkları felaket yüzünden yitirmişlerdir. Son dönem Japon filmlerinin hemen hepsinde değinilen kuşak çatışması, burada da Mitsuha’yı eski ile yeni arasında ikileme sokar. Mitsuha gelecekte yaşamayı umduğu hayat içinde hiçbir yeri olmadığını düşündüğü pek çok geleneksel ritüeli, anneannesinin hatırı için tatbik eder. İşlevini kaybetmiş görünen ve taklit aracılığıyla yaşatılan bu ritüeller, hikâyenin düğüm noktasında bir kez daha karşımıza çıkar.

Anneannenin geleneklerin önemi konusundaki konuştuğu bölüm, Senin Adın’a toplumsal bir bağlam kazandırır. Yönetmene göre, gelenekler, ülkenin yaşadığı büyük felaketlerden sonra kim olduklarını hatırlamanın ve var olmaya devam etmenin yegâne aracıdır. Bu açıdan geleneğe kurtarıcı bir rol atfedilir. Yine de bu gelenek bağlamını kaybetmiştir, onları kurtarsa bile onlarla birlikte yaşaması mümkün görünmemektedir.

Geleneksel kasaba hayatı geçmişe aittir, Mitsuha ile Taki’nin bir geleceği varsa şüphesiz şehirde olacaktır. Yönetmene göre, kasabanın -tüm temsil ettikleriyle beraber- yok olması da kahramanlarımızın Tokyo’ya taşınması da kaçınılmazdır. Gelenek artık yeni jenerasyon için, Mitsuha’nın saçlarını bağladığı kasabasına mahsus kurdele gibi, otantik bir aksesuardan fazlası değildir.

Senin Adın, eski ve yeni karşılamasını fazla derinleştirmeden farklı kutupları uzlaştırmanın yegâne yoluna yönelir. Mitsuha ve Taki’nin birbirinin hayatını tanıdıkça kuvvetlenen sevgisi gelecek ile geçmişi, taşra ile şehri buluşturmayı başarır. Yönetmen Shinkai, seyirciyi ikna etmek için ne bilimkurgu numaralarına ne de rasyonel açıklamalara ihtiyaç duyar. Paralel evrenleri mümkün kılan, zamandan ve mekândan azade aşktan başkası değildir.

Filmekimi’nde Öne Çıkanlar

Eylül ayının son günleriyle birlikte, yeni sinema sezonu açılıyor. İstanbullu seyirci için yeni sezonun müjdesi anlamına gelen Filmekimi, bu yıl 29 Eylül’de başlayacak. Önümüzdeki sezon boyunca vizyona girecek iddialı yapımların ön gösterimlerinin yapılacağı festival, on gün sürecek. Filmekimi’nde gösterileceği ilan edilen filmlerden bazıları özellikle dikkat çekiyor:

Loveless ,boşanma arifesinde çocuklarını gözden çıkarma noktasına gelen bir çiftin hikâyesini anlatan Loveless (Nelyubov), Rus yönetmen Andrey Zvyagintsev’in filmi. Dönüş, Sürgün, Leviathan filmleriyle ülkemizde de sadık bir seyirci kitlesi edinen yönetmen, Loveless ile 70. Cannes Festivali’nde Jüri Özel Ödülü’ne layık görüldü.
Loveless ,boşanma arifesinde çocuklarını gözden çıkarma noktasına gelen bir çiftin hikâyesini anlatan Loveless (Nelyubov), Rus yönetmen Andrey Zvyagintsev’in filmi. Dönüş, Sürgün, Leviathan filmleriyle ülkemizde de sadık bir seyirci kitlesi edinen yönetmen, Loveless ile 70. Cannes Festivali’nde Jüri Özel Ödülü’ne layık görüldü.

Mutlu Son Mutlu Son (Happy End), Avrupa mülteci krizinin gölgesinde yaşayan Avrupalı bir ailenin dramını anlatıyor. Kariyeri boyunca hiçbir filmini mutlu son ile bitirmemiş yönetmen Michael Haneke’nin, Avrupa’nın en bıçak sırtı gündemlerinden birini ele aldığı filmine Mutlu Son, adını vermesi takipçilerini düşündürmeye başladı bile.
Mutlu Son Mutlu Son (Happy End), Avrupa mülteci krizinin gölgesinde yaşayan Avrupalı bir ailenin dramını anlatıyor. Kariyeri boyunca hiçbir filmini mutlu son ile bitirmemiş yönetmen Michael Haneke’nin, Avrupa’nın en bıçak sırtı gündemlerinden birini ele aldığı filmine Mutlu Son, adını vermesi takipçilerini düşündürmeye başladı bile.

The Square, 70. Cannes Film Festivali’nden büyük ödül Altın Palmiye ile ayrılan The Square de Filmekimi programında. Turist (Force Majeure) filmiyle tanınan ve kara komedi türünde üreten Östlund’un son filmi sanat çevrelerini hicvediyor. Filmde, bir modern sanat müzesi küratörünün gözünden, yeni açılacak serginin PR kampanyası sırasındaki kriz anlatılıyor.
The Square, 70. Cannes Film Festivali’nden büyük ödül Altın Palmiye ile ayrılan The Square de Filmekimi programında. Turist (Force Majeure) filmiyle tanınan ve kara komedi türünde üreten Östlund’un son filmi sanat çevrelerini hicvediyor. Filmde, bir modern sanat müzesi küratörünün gözünden, yeni açılacak serginin PR kampanyası sırasındaki kriz anlatılıyor.