GZT Alfa'nın bu bölümünde: Bozkırın doğurduğu fırtına, tarihin önünde diz çöktürdüğü imparator: Cengiz Han! Altay Tayfun Özcan ile, 12. yüzyılın sert rüzgârlarında, Onon Nehri kıyılarında başlayan bir hikâyeye gidiyoruz. Bir çocuğun doğumu… O çocuk ki, adı Temuçin. Daha beşikteyken kaderi kan ve demirle yazılmıştı. Henüz dokuz yaşında babasını kaybeden, annesi ve kardeşleriyle birlikte kabilesinden koparılıp açlığa, yalnızlığa terk edilen Temuçin… Bozkırda soğuk gecelerle, yırtıcı hayvanlarla, aç karnına geçen günlerle verdiği savaşı kazandı. Çünkü o, hayatta kalmayı yalnızca öğrenmedi, hayatta kalmayı bir sanata dönüştürdü. Altay Tayfun Özcan anlatıyor: “Temuçin, dostluğun kıymetini ihanetten, liderliğin değerini yalnızlıktan öğrendi. Onun çocukluğu, insanı değil, bozkırın kendi ruhunu yarattı.” Ailesinin onuru, kabilesinin intikamı ve kendi özgürlüğü için çıktığı yolculukta, attığı her adım onu kağanlığa bir adım daha yaklaştırdı. Avda gerilen ilk yay, savaş meydanında kaldırılan ilk kılıç oldu. Kabileleri birleştirdi, bozkırda asırlardır süren kan davasını tek bir bayrak altında topladı. Ama asıl soru şu: Bir lider, imparatorluğunu kurarken nerede insan kalabilir? Bozkırın rüzgârında at sırtında yaşamak mı zordur, yoksa binlerce kilometrelik toprakları yönetmek mi? Sadakati kazanmak mı pahalıdır, yoksa ihaneti affetmek mi? Cevaplar, Altay Tayfun Özcan'ın bozkırın kalbine inen anlatımıyla bu bölümde. Şimdi yayında. Dinle, hisset ve kararını ver… Bozkırın çocuğu Temuçin, senin gözünde nasıl bir kağan?