Veteriner kliniğinde sıradan bir gün, küçük bir mizah ve büyük bir sevgiye dönüştü. Veteriner, köpeğine yutması için bir ilaç verdiğinde minik dostu onu sessizce iki patisinin arasına gizledi. Ne kaçıyor, ne itiraz ediyor; sadece saklıyor. Belki tadı kötüydü, belki de oyun gibi gördü. Ama o bakışlarda belli bir şey vardı: “Bana güveniyorsun ama ben kendi yöntemimle hallederim.”
Küçük Direnişlerin Tatlı Tarafı Hayvanlar da insanlar gibi bazen inatçıdır. Ama onların inadı, hayata dair saf bir mizah gibidir. Bu köpeğin patilerinin arasında duran o ilaç, aslında bir iletişimin sembolüydü: güven, sevgi ve anlayış. Çünkü bazen kelimeler değil, bir canlının sessizce verdiği küçük tepkiler anlatır her şeyi. O anda, klinikte sadece bir ilaç değil; sabırla karışmış bir sevgi hikâyesi saklandı.
