Özellikle annelerimizin evden çıkacağı zamanlarda, bizlere gün içerisinde yapmamız gereken işleri sıraladığı o anlar... Dikkatimizin hiçbir şekilde kaymaması gerektiği düşünülen bu anlarda, bazen farkında olmadan, konuşulan konudan bir anda uzaklaştığımızı hissederiz. Annenin sesini duyuyoruz, ama bir noktada gözlerimiz boş bir şekilde odada dolaşmaya başlar. O kadar ki, bir bakmışız ki, dikkatimizi tamamen kaybetmişiz ve annemizin söylediklerinin hiçbirini hatırlamıyoruz.
Farkında Olmadan Dağılan Odağımız İşte tam o noktada, odağımızın birden başka bir yere kaydığını fark ederiz. Ne anlatıldığını unutmuşken, kafamızda başka düşünceler şekillenmeye başlar. Belki bir arkadaşımızla yapacağımız planlar, belki de dışarıda hava nasıl, ya da sabah kahvaltısında ne yemiştik… Annenin söyledikleri bir şekilde geçer ve biz, tamamen başka bir dünyaya dalarız. Bu kaçınılmaz hal, her ne kadar sıkça karşılaşılan bir durum olsa da, günün sonunda annelerimizin sabırlı tavrı, bu küçük 'dağılmalarımızı' hep affeder.
