Travmalarımı tetikledi bu video

Küçükken okuldan eve gelip, koltuğa uzanıp en sevdiğimiz çizgi filmi açıp, keyif sürmenin hayalini kurarken, eve geldiğimizde annemizi, kimseye anahtar bırakmadan markete gitmiş bir halde bulunca, kapıda kalıp onun dönmesini beklemek tam olarak böyle hissettiriyordu. Bu video ile, geçmişimizi tarihin tozlu raflarından alıp ufak bir incelemeye girişmedik değil ama bunu yaparken canımız da ufak da olsa bir sızladı. Yeniden o günlere dönmemizin imkansızlığı çarptı yüzümüze…