Tanıdığımız veya aşina olduğumuz bir insanla konuşurken öylesine veya gerçekten merak ettiğimiz için sorduğumuz “hayat nasıl gidiyor? Neler yapıyorsun?” gibi sorularımıza “ne yapalım yuvarlanıp gidiyoruz” cevabını ilk aldığımız zaman zihnimizde canlanan sahnenin aynen şu minvalde olması bizleri istemsiz bir şekilde hayal gücümüzün sınırlarını zorlamaya itiyor. Böyle anlarda her ne kadar kendimizi mantık sınırları içerisinde kalmaya zorlasak da hayal gücümüzün önüne geçmek imkansız bir hal alıyor.
