Çocuğunuz akran zorbalığına uğruyor ya da arkadaşlarını zorbalıyor olabilir.Peki bu gibi durumlarda bilmemiz ve yapmamız gerekenleri Klinik Psikolog Sermin Bozbağ ile değerlendirdik. Bozbağ, ''Bazen çocuk semptom gösterir bazen de bir şey olmuyormuş gibi de davranabilir.Okula gitmek istememe, okula gitmekten korkma,öğretmenlerle göz teması kurmak istememe, arkadaşları ile temas etmek istememe.Mide bulantısı, karın ağrıları,baş dönmeleri. Eğer aileye bu durumu anlatmıyorsa daha çok içinde yaşıyorsa bu durumu belki özgüven eksikliği oluşabilir. Kendini yalnız, hissediyor, belki değersiz hissediyor, onlar kadar iyi olamamak,dış görünüş olabilir. Burada yaşadığı şey belki sindirmekte çok zorlandığı bir deneyim olabilir kişinin ve ileride ileriki hayatında da sosyal olarak zorlanmalar yaşayabilir. O yüzden çocukla iletişim kurmak, anne babanın çocukla çok çok iyi bir iletişim kurması çok önemli. Her şeyini çocuk anlatabilmeli anne babasına.Öğretmenine de aynı şekilde. Tabi zorbalık yapan çocuğun da desteğe ihtiyacı olabilir.İnsanların duygularını anlamakta zorlanan, belki daha dürtüsel davranan kişiler olabilir.Gördüğüm şey anne babaların bu çocuklar ile daha az oynadığı veya hiç oyun oynamadığı. Veya belki de hep istediği yapılan bir çocuktur. Elbette ki belki de istediğini elde etmenin yolunun bu olduğunu öğrenebilir kötü bir şekilde.Kendi istediği olduğunda da tepkisini bağırarak veya aynı şekilde davranarak bu şekilde karşı tarafa istediğini yaptırabileceğini düşünebilir.Ama akran zorbalığı ile ilgili bence çocuklar eğitilmeli, eğitim verilmeli her okulda.her anne baba adayı okumalı, çok okumalı.'' açıklamalarında bulundu.
