Diyaloglar

Bi Türk: Şerefsizim bu işte çok para var abi.

Öbür Türk: Çay içen mi?

Bi Türk: İki şekerli olsun.

Öbür Türk : (Elini havaya kaldırıp iki yapar ve hayali bir bardağı karıştırır) Dayı iki, biri demli olsun.

Bi Türk: Ha ne diyodum?

Öbür Türk: “İki şekerli olsun.”

Bi Türk: Ne?

Öbür Türk: Biraz önce “İki şekerli olsun” dedin.

Bi Türk: Ha...

(Sessizlik, adam sigara paketini masada çevirir sürekli)

Bi Türk: Ben onu sormadım la...

Öbür Türk: Ne sordun?

Bi Türk: Ha, “ne diyodum” diye sordum.

Öbür Türk: Ben de söyledim işte.

Bi Türk: Eğleniyon mu benimle?

Çaycı : (Çayları koyar masaya) Bisküüt batırmayın, sıvaşıyo bardağa.

Öbür Türk : (Suçluluk duygusuyla saklar bisküvi paketini) Eyvallah Dayı.

-Çay içen mi? -İki şekerli olsun. -(Elini havaya kaldırıp iki yapar ve hayali bir bardağı karıştırır) Dayı iki, biri demli olsun.

Bi Türk: Onu diyodum işte.

Öbür Türk: Ne diyodun?

Bi Türk: Şerefsizim çok para var bu işte.

Öbür Türk : (Usanmış) Hangi işte.

Bi Türk: Organik Tarım Abi.

Öbür Türk : ?

Bi Türk : (Heyecanlı) Abi çevirecez bi tarla, benim kayınço tohum işi yapıyo, alacaz ondan bi çuval tohum. Eh yağmur güneş bedava anasını satayım.

Öbür Türk: Çayı yenileyek mi?

Bi Türk: İki şekerli abi.

Öbür Türk : (Seslenir) Dayı aynından. (Eli yine hayali bi bardağı karıştırır havada)

Bi Türk: Ne diyodum Abi.

Öbür Türk : (Sıkıntı kalbinden damarlarına yürümüş) “İki şekerli Abi” diyodun.

Bi Türk: Yok, ondan önce ne diyodum?

Öbür Türk : ( Son atı oynar, ganyanı kapatır) “Yağmur, güneş bedava” diyodun.

Bi Türk: Bak işte gördün mü? Valla çok para var bu işte.

Öbür Türk: Hmm… Hangi işte?

Bi Türk: Besicilik abi, devlet acayip para dağıtıyor şu sıra. Çeviririz bi ahır, benim kayınpeder hayvancılık yapıyo, onu da ortak ettik mi oldu bitti say. Ot, çimen bedava, doğru mu?

Öbür Türk: Masa örtüsünü garalama, dayı gızıyo.

Bi Türk: Tamam, ha ne diyodum abi?

Öbür Türk : (Umutsuz) “Ot, çimen bedava” diyodun.

Bi Türk: Hah gördün mü bak, Valla çok para kazanacaz bu işten.

Öbür Türk: Bi şişe soda söyle de paylaşak.

Bi Türk: Aslında bu soda işi de iyi iş abi. Allah’ın sodasını doldur şişeye sat gitsin. Şişe dediğinin gaçı gaç kuruş...

• Bi Kadın: Ertaç.
• Bi Adam: Efendim sevgilim.
• Bi Kadın: Hadi bana güzel bi’şey söyle.
• Bi Adam : (Gözü televizyonda) Söyledim ya.
• Bi Kadın : (Kızacak bi’şey bulmanın coşkusu içinde) Ne söyledin Ertaç?
• Bi Adam: “Efendim sevgilim” dedim.
• Bi Kadın: Bunun nesi güzel, meşe kütüğü Ertaç.

Bi Adam : (Bir gaflet uykusu içinde) İşte, “efendim”den sonra “sevgilim” dedim ya.

Bi Kadın: Bu yarı bilinçle söylenmiş bir ezber cümlesi, meşe budağı Ertaç. Buradaki “Efendim sevgilim” cümlesi, normal zamanlarındaki “Ha!” seslenişinle aynı.

Bi Adam: Ha?

Bi Kadın: Oh tamam, tam da bundan bahsediyordum işte. Derhal doğal formunu aldın öküz Ertaç.

Bi Adam: Niye kızdın ki şimdi?

Bi Kadın: Kızmadım Ertaç, kızmadım... Hem neden kızayım ki, ortada bir sebep mi var?

Bi Adam : (Korkuyla elindeki kumandayı bırakır.) Sevgilim ne zaman “Neden kızayım ortada sebep mi var” dediysen mutlaka saçma sapan bir kavga sonrası ayrıldık. Bu on ikinci barışmamız.

Bi Kadın: TDK. Ertaç, TDK…

Bi Adam : (Ensesini kaşır, yarım bardak su içer, bi’ sigara yakar.) Evet... Nedir sevgilim, TDK...

Bi Kadın: Sözlük Ertaç, çeşitli ağaçların işlenmesiyle oluşturulan kâğıt üzerine yazılan sözcüklerden ibaret.

Bi Adam : (Toparlayamaz, zaman kazanmak için masada bulunan bardak ve kül tablasının yerini değiştirir.) Ne alakası var konuyla

Bi Kadın : (Avını sıkıştırmış leopar çevikliği yoludur) Ya ne diyorsun sabah sabah, bi’ huzur vermedin insana... rekorlardan biri Ertaç. Tebrik ederim seni, yok ama olsun beklentiyi yüksek tutmamak lazım.

Bi Adam: Senin sıkıldı?

Bi Kadın: Son derece mutlu bir şekilde salona girip şey söyle dedim kütüklere fısıldayan adam Ertaç.

Bi Adam: E ben de söyledin?

Bi Adam: “Efendim sevgilim” dedim.

Bi Kadın: Allah’ım bir A4 boşa konuşmuşum.

Bi Adam: A4 ne alaka?

Bi Kadın: O da ağaçtan yapılır Ertaç, ama boştur aynı senin beynin gibi.

Bi Adam: ( Sinirlenecektir ama hangisine, seçemez) Ya bi’ git başımdan sabah sabah...

Bi Kadın: Bana güzel bi’şey söyle deyince aklına “sevgilim”den başka bi’şey gelmiyor su samuru Ertaç. Onu da on yılda ancak ezberledin.

Bi Adam: “Sevgilim” dedik kötü mü ettik, hayret ya. Ne deseydim, tertip mi deseydim?

Bi Kadın: Çürümüş kütükler bile kullanıma kazandırılırken senin bu katı hâlin içler acısı Ertaç. Tanrım, kütüksün ama senden kalas bile yontamıyoruz.

Bi Adam: (Eline tesbih alır ve sıkıntıyla çevirir, birden…) İyi de TDK ne ayak ona takıldı kafam.

Bi Kadın: Şunca hakarete, laf solmaya aldırmadın TDK’ye mı takıldın? Sözlük dedim ya sözlük... Hani belki bakarsın meraksız Ertaç, şu hayat elli kelimeden ibaret değil sonuçta.

Bi Adam: Yani?

• Bi Kadın: Yani, kok kömürü Ertaç sözlükte sevgili dışında başka sözcükler de var. Örneğin “cananım” örneğin “dilberim”, “güzelim”e bile razıyım, vasat Ertaç.

Bi Adam: Vasat mı? “Bana güzel bi’şey söyle” den TDK’ya geldik sevgilim, anlamadım neye kızdığını.

Bi Kadın: (Çoktandır masa üzerinde bulunan sözlüğü, adama fırlatır.) Öl Ertaç öl ki yaşama bi’ katkın olsun, yaşayarak azalttığın katkıyı ölerek çoğaltırsın belki. (Odayı terkeder.)

Bi Adam : (Peşinden) Dur sevgilim, ne yapıyorsun, dur konuşalım tekrar, tamam sevgilim demem bundan…sonra. Ama “cananım” da zormuş, dilim dönmez..