Sesini birkaç saat sonra duyurabildiğini ifade eden Köse, yukarıya baktığında bir telefon ışığı gördüğünü söyledi.

Köse, o anda yaşananlara ilişkin şunları kaydetti:

"Buradayım, diye bağırdım. Birisi sesimizi duydu. Hiç bilincimi kaybetmedim, bayılmadım. Üstümüze pencere düşmüş, camı kırılmamış. O yüzden yaşam alanına hafriyat dolmamış. Kurtarmaya gelen gönüllü, 'Camı kırmam gerek.' dedi. Çocuklarımı dizlerimle karnıma sıkıştırdım, bir tahta parçasını başımıza tuttum. Camı kırdı. Bizi kurtarmaya gelen gönüllüye önce kızımı, sonra oğlumu verdim. Sıra bana geldiğinde anladım ki kolum tutmuyor. O ana kadar kolumun kırıldığını, kemiklerimin ağrıdığını hiç hissetmemişim. 'Ağabey ben çıkamıyorum' dedim. Biraz daha içeri geldi, kollarımın altından tutup beni yukarı doğru çekti. Hava karanlıktı ve yağmur yağıyordu. Herkes birilerini çıkartma derdindeydi."

Kendilerini enkazdan çıkaran kişinin, "Ebrar Sitesi'nde ikinci kurtulanlarsınız." dediğini belirten Köse, enkazı 10 gün sonra gidip gördüğünü ve gördüklerinden çok etkilendiğini anlattı.

Köse, "Komple kül gibi çökmüş. Çocuk odam istinat duvarı tarafına devrilmiş, biz öyle kurtulduk. Bunun bir tarifi yok, nasıl kurtulduk bilmiyorum." ifadelerini kullandı.

Oturduğu apartmanda 44 ev bulunduğunu, en az 220 kişinin yaşadığını belirten Köse, hayatını kaybedenler için duyduğu üzüntüyü dile getirdi.

Köse, "Ebrar Sitesi gerçekten mezar oldu. Biz nasıl çıktık bilmiyorum. Allah yardım etti. Ama bu kadar insan vefat etmişken, hele ağabeyimi kaybetmişken, yaşıyorum diye hiç sevinemedim. İnsan yaşadığına sevinemiyor. Tanıdığımız, parkta oturduğumuz insanlar vefat etmiş. Yaşamayan, anlattıklarımı anlayamaz." diye konuştu.

Ebrar Sitesi Foto Galeri Haberleri