Birini seçmek, diğerlerinden vazgeçmektir

Hayatın en zor yanlarından biri de budur zaten: Her “evet”, binlerce “hayır”ın sessizliğiyle gelir. Sylvia Plath, incir metaforuyla bize kararsızlığın nasıl bir yavaş kaybedişe dönüştüğünü anlatır. Her olasılık, dalında olgunlaşmayı bekleyen bir incirdir; ama bekledikçe zaman geçer, meyve solar, düşer. İnsan bazen her şeyi ister: aşkı, başarıyı, huzuru, özgürlüğü… Ama eller iki inciri aynı anda tutamaz. Seçmek, kaybetmeyi göze almaktır — çünkü yaşam, kararsızların değil, adım atanların yanında büyür. Plath'ın cümleleri, içimizdeki o tanıdık sızıya dokunur: “Ya yanlış seçersem?” Oysa asıl yanlış, hiç seçememektir. Çünkü zaman, hiçbir inciri sonsuza kadar beklemez.