Mevlana'dan aramaya dair

Bazen sen yola çıkmazsın, yol sana gelir. Aradığın şey, çoktan seni bulmak için yola çıkmıştır. Çünkü Mevlânâ'nın dediği gibi, “Dünyada yalnız susuzlar su aramaz; su da susuzları arar.” Bu söz, insanın kendi çabasını aşan bir hakikati fısıldar bize: Arayış, iki yönlü bir harekettir. Bir yanda gönlün susuzluğu, öte yanda hakikatin çağrısı vardır. İnsan, içindeki boşluğu fark ettiği anda aslında çoktan bulunmuştur. Rumi, insanın ilahi kaynağına duyduğu özlemi “susuzluk”la anlatır; bu susuzluk, varoluşun en derin işaretidir. Çünkü susamak, hâlâ canlı olduğunun kanıtıdır. Yol, yalnız yürüyenleri değil; gönlünü açanları bulur. Her arayış, bir davettir — ve bazen aradığın şey, senin sabrında, bekleyişinde, kalbini temiz tutuşundadır. Su, elbet yolunu susayana bulur. Çünkü hakikat, arayanın değil, arananın da niyetindedir. Ve o an geldiğinde anlarsın: Sen hiç kaybolmamışsındır, sadece bulunmayı bekliyordun.