Şükredenin dünyası aydınlanır

Şükür, insanın hayatı anlamlandırma biçimidir. Şükreden insan, sahip olduklarının değerini bilir, eksiklerini ise birer imtihan olarak görür. Şükür; yalnızca dilin söylediği bir “elhamdülillah” değildir, gönlün de bunu hissetmesidir. Sabah uyanabildiğine, nefes alabildiğine, sevdiklerine, sağlığına, gözünün gördüğüne, ayağının yürüdüğüne şükretmek. İnsan fark ettikçe, şükredecek şeylerin arttığını görür. Çünkü şükür, gözün önündeki güzellikleri çoğaltır, kalbin karanlıklarını aydınlatır. Hayatı şükürle yaşayan insan, zorlukların içinde bile bir iyilik kırıntısı bulur. Ve her şükür, yeni bir nimetin kapısını aralar. Şükür, insanın hem Rabbine hem de hayata duyduğu en derin minnetin adıdır.