Bazen en güzel çiçek, yanlış bahçede açar. Kokusu en çok duyulması gereken yerde kaybolur, rengi görülmeyi beklerken gölgede kalır. Hayatta da böyle değil mi? Bazı insanlar güzelliğini, emeğini, sevgisini yanlış gözlerin önüne serer. Oysa kıymet bilmeyen için en parlak renk bile soluktur. Ve insan, değer görmediği yerde güçten değil; görülmemekten, anlaşılmamaktan yorulur. Bir çiçek bile doğru güneşi beklerken biz neden sabırsız olalım? Belki de mesele yanlış bahçıvana kırılmak değil; doğru bakışı bulana kadar içimizde açmaya devam etmek… Çünkü gerçek değer, seni görebilen gözlerde gizlidir. Ve unutma; gören biri için tek gonca bile bir bahçe eder. 🌿
