Burdur'da bir çaycı, müşteri ne içtiğini bilsin diye 18 yıldır demleyip sattığı çayların boş paketlerini sergiliyor

Burdur'da bir çaycı, 18 yıldır demlediği her çayın boş paketini çöpe atmak yerine biriktirip dükkânının duvarına asıyor. Onlarca renge, markaya ve zamana tanıklık eden bu paketler, ilk bakışta bir sanat enstalasyonunu andırıyor. Ama aslında bu duvar, hem bir esnaf hafızası hem de müşteriye verilen küçük ama anlamlı bir güven mesajı: “Ne içtiğini bil.” Gelen her müşteri, demlediği çayın paketini gözleriyle görsün, içtiği ürün şeffaf olsun diye yıllardır sürdürülen bir alışkanlık bu.
Bir Esnaf Geleneği: “Güven Duvarı”
Dükkândaki paketlerin her biri, o güne dair bir not gibi. Rengi solmuş, kırışmış, yılların izini taşıyan bu çay ambalajları hem bölgenin tüketim alışkanlıklarını hem de esnafın titizliğini gösteriyor. Çaycı, “Müşteri içtiği çayı bilsin, güven duysun” diyerek aslında unutulmaya yüz tutmuş bir kültürü yaşatıyor. Küçük esnafın samimiyeti, bu paketlerde kendini her gün yeniden hatırlatıyor.
Çayın Kendisi Kadar Sıcak Bir Hikâye
Bu duvar, sadece paketlerden ibaret değil; Burdur insanının misafirperverliği, çayın etrafında kurulan sohbetler ve yıllara yayılan esnaf–müşteri ilişkisi de orada duruyor. Çay, Türkiye'de sadece bir içecek değil; sosyalleşmenin, tanışmanın, hal hatır sormanın bahanesi. Çaycının duvarı da bu kültürün ne kadar köklü olduğunu gösteren küçük ama içten bir belge gibi. Kısacası, Burdur'daki bu çaycı, çayın tadını sadece bardakta değil, dükkânın duvarlarında da yaşatıyor.
1-5
Burdur'da bir çaycı, müşteri ne içtiğini bilsin diye 18 yıldır demleyip sattığı çayların boş paketlerini sergiliyor
2-5
Burdur'da bir çaycı, müşteri ne içtiğini bilsin diye 18 yıldır demleyip sattığı çayların boş paketlerini sergiliyor
3-5
Burdur'da bir çaycı, müşteri ne içtiğini bilsin diye 18 yıldır demleyip sattığı çayların boş paketlerini sergiliyor
4-5




