Bugün Türk mutfağının evde neden bu kadar özlendiği yeniden soruluyor
Çocukken kokusuyla mutfağa koşturduğumuz, öğrenci evinde özlemini çektiğimiz, dışarıda hiçbiri aynı tadı veremeyen… Bazı yemekler vardır, tariften değil duygudan yapılır. Kokusu mahalleye yayılır, sesi tencereden değil kalpten gelir. Kimi için pazartesi günü demek mercimek çorbası, kimi için cuma günü demek 'anne etli dolma yapmış' demektir. İşte o ev yapımı, damak çatlatan, 'tencerede dünden kalanı yiyelim mi?' dedirten 10 yemeği bir araya getirdik.
Karnıyarık
Patlıcanlar köz kokusunu alır almaz mutfakta bir sessizlik olur. Çünkü herkes bilir: Karnıyarık yapılıyorsa bugün evde bayram havası var. Kıyma kavrulurken üstüne serpiştirilen maydanozla o tat tamamlanır. Yanına sade pilav, cacık... Daha ne olsun? Karnıyarık yalnız bir yemek değildir, masaya birlik getirir.
Sulu köfte
İçine incecik bulgur, birazcık kıyma, bir yumurta… Yuvarlana yuvarlana minik köfteler hazırlanır. Patatesiyle, havucuyla, salçalı suyuyla şifa gibi bir tabak olur. Ama gel gör ki yanında 3 dilim ekmek yedirir. Anneler 'hafif bir yemek' der ama sulu köftenin ardından insan tatlı arar.
Taze fasulye
Yazın en çok 'pazardan alayım' dedirten sebzesi. İncecik doğranmış, zeytinyağında ağır ağır kavrulmuş, bazen domatesli bazen kıymalı... Ama hep hafif, hep sade. Yanına bir tabak pilav, belki biraz yoğurt, biraz da karpuz varsa, gün kurtulmuştur.
Kuru fasulye
Herkesin dışarıda yediğiyle evde yediği arasında uçurum olan yemek. Annelerin 'bir gece önceden ıslattım' dediği fasulye, sabah erkenden tencereye girer. Salçalı suyun içinde kabarıp şişerken, tüm mutfak fasulye kokar. Yanına tereyağlı pilav, buz gibi ayran, bir de acı biber...
Etli dolma
İç harcında pirinç, kıyma, baharat ve bol sevgi. Üzüm yaprağı olur, kabak olur, biber olur… Dolmanın hangi sebzeyle yapıldığı değil, kimin sardığı önemlidir. Anne sardıysa kıvamı yerindedir, şekli düzgündür, lezzeti zaten tartışılmaz.
Tavuklu pilav
Kalan haşlanmış tavukla, bir avuç pirinçle bile yapılır ama yine de doyurur. Hele o tavuk suyu pirince iyice çektirilirse, lezzeti başkalaşır. Mahalle düğünlerinden okul kantinlerine kadar her yerde kendine yer bulur.
Mercimek çorbası
Sıcak bir tencere, biraz soğan, biraz un… Ve en sonunda limon sıktın mı tamamdır. Mercimek çorbası, evin 'ben buradayım' diyen yemeğidir. Soğuk kış günlerinin yorganı, hasta günlerin iyileştirici kucağıdır.
Sebzeli mücver
Rendele, karıştır, kızart. Ama o altın rengi kıtırlığı yakalamak öyle kolay değil. Kabak başrolde, ama patatesle çok iyi anlaşır. Yanında yoğurtlu bir dip sos varsa, çıtır sesler eşliğinde tabak boşalır.
Menemen
Yumurta önce mi kırılır, sonra mı? Soğan olur mu, olmaz mı? Tartışma çok ama sonuç hep güzel. Domatesin suyu çekilecek, yumurtalar o sosa aşık olacak. Sonra sıcak ekmekle birleşince...
Arnavut ciğeri
Lokmalık doğranmış ciğerler, unla bulanıp çıtır çıtır kızartılır. Yanında bol soğan, maydanoz ve sumak. Ve tabiî ki patates kızartmasıyla birleşince 'bugün dışarıdan sipariş vermeyelim' dedirten o tabak çıkar ortaya.
Bu yazının başlığı yazardan bağımsız editoryal olarak hazırlanmıştır.