Sait Faik Abasıyanık edebiyatın heves ve arzudan çok, bir iç ihtilalin fışkırması olduğunu unutmadan yaşadı. Öykülerinde her türlü hesaptan uzak, sadece insan olmanın tasasını ve sevincini işledi. Kelimeleri hayata, hayatını kelimelere dönüştüren, başkalarını değil kalbini dinleyen, insanları önyargılarla değil, yüreğiyle gören nevi şahsına münhasır bir söz ustasıydı: Sait Faik Abasıyanık...
