Merhaba yaşamımın son sayfası.

Kalbe dokunmasını biliyorlar ama inciterek.

Madem gidecektin, ne halt etmeye geldin?

Uçurumlara köprü atan cümleler de var

İnsan hiçbir şeye alışmamalı, Eduard.

İçerdeki gözyaşları dışarı akandan daha fenadır.

İnsan her yaşta ister sevilmeyi.

Beni neden yalnız bıraktın?

İnsanlar gittikleri yerden bir iz bırakmadan çıkmazlardı.

Her kalp bir hakikati taşımak için yaratılmıştır.

Gökkuşağı istiyorsan ıslanmasını bileceksin

Çünkü aslında kendimizi acılara gene kendimiz sürüyoruz

Karşılaşılan her zorluk, kılık değiştirmiş bir fırsattır.

Sende, kimseye benzemeyen başka bir şey var

Şu anda kötü bir anı yaşıyoruz. Yeniden doğabilmek için ölmemiz gerek

Olimpos dağının çocukları, Hira dağının evlatlarını asla kabullenemeyecektir.

Ağlayamadım; ama ruhum paramparça olmuştu.

Ben neydim ? Ruhum, bir ağaç kurdu gibi beni kemirmekten başka ne yapıyordu?

Vedalar benim uzmanlık alanım.

İnsandan insana şükür ki fark var;Birine cennetse,birine zindan.

En iyiyi ararken, iyiyi kaybediyorsunuz.

Kur'an, bitmez ve tükenmez bir hazinedir

İnsanım ben de, daha kötü değilim diğerlerinden

Kendi dünyanı yerinden kendin oynatacaksın

Yalnız yaşamak değil baylar, ölüm bile onurlu olmalı

Şu anda sana güzel bir söz söyleyebilmek için on bin kitap okumuş olmayı isterdim.

Deniz olunmalıdır, oğlum,bulutuyla, gemisiyle, balığıyla, yosunuyla.

Elbette incindim ben, hem de çok incindim.

Hissedince sana vurulduğumu,Anladım ne kadar yorulduğumu,Sâkinleştiğimi,durulduğumuDenize dökülen bir pınar gibi.