Zor, biliyorum. Ama nasipte varsa açılır yollar. İzin ver, yolum açık olsun.

Onarırım kendi ellerimle kalbimi, kendi ellerimle severim kendi yüreğimi.

Dünyaydı adı. Sertti, hayattı. Ağırdı ölüm. Katıydı günah. Kaderdi, kazaydı, belaydı.

Yarayla alay eder, yaralanmamış olan.

Aşkın ağır yükü altında batıyorum

Uzaktan onu sevdiğimi bilse.

Az ya da çok değil güzel sevin

İç kanama gibi geçtim hayattan.

Odamda günlerdir yalnızım,ziyanı yok dünyada da yıllarca yalnız değil miydim?

Tutsaklık Züleyha'nın tam kalbinde. Nereye gitse de eğer yüreği üzerindeyse, sonuna kadar tutsaktı.

Gül nasıl eskir? Ya Rabbi, aklım almıyor.

Bana bir önyargı verin, dünyayı yerinden oynatayım.

İnsan olmak başka iş, insanlık başka iş.

Uyandım baktım ki bir sabah, Güneş vurmuş içime; Kuşlara,yapraklara dönmüşüm

İnsanı ancak Allah özgür kılar.

Uzaklaşır giderim dünya hayatından artık ben.

Bu duyguları yapayalnız taşımak çocuk kalbime ağır geldi

Sevdiğin her şeyi er ya da geç kaybedeceksin.Ama sevgi, başka bir surette tekrar karşına çıkacak.

Kuşlara takılıp gidiyor aklım

Her adamın bir olayı yokmuş,Her olayın bir adamı varmış

Zaten sesin de sevdanın da yanığı güzel.

Yüzün çiçeklerin en güzelidir.

Eski bir şiiirsin sen, unutulursun unutma.

Yalnızlık paylaşılmaz, Paylaşılırsa yalnızlık olmaz.

Kim çıkardı seninle benim arama koydu, bu umut denen şeyi

İnsana imtihan olarak özlemek yeter.

Asıl marifet buluttaydı ama herkes yağmura şiir yazdı.

Artık herhangi bir hayale kucak açamayacak kadar yorgunum

Sen yine de bir parça benimdin, ben bütün ruhumla senin