Gaziantep'te bir vatandaş, karnı acıkan çocuklara döner alarak onları sevindirmek istedi. Ancak kısa bir süre sonra gördüğü manzara, yaptığı iyiliği daha da anlamlı hale getirdi. Çocuklar, ellerindeki dönerleri hemen yemek yerine sokakta yanlarına gelen kedilerle paylaşıyordu. Bu küçük ama derin sahne, paylaşmanın ya da merhametin sadece büyük sözlerle değil, içten gelen bir refleksle yaşandığını bir kez daha hatırlattı.
Küçük Eller, Büyük Kalpler Bir lokmayı bile paylaşmak, aslında insanın içindeki şefkatin ölçüsüdür. Çocukların açlıklarını unutturup kedilere uzattıkları o parçalar, kalplerinin ne kadar büyük olduğunu gösterdi. Belki de dünyanın ihtiyacı tam olarak bu: bir parça empati, bir parça merhamet ve biraz da içten gelen iyilik. Çünkü bazen en saf insanlık dersleri, bir çocuğun elinden çıkan küçük bir lokmada gizlidir.
