Geçtiğimiz yüzyılda gezegenimizde meydana gelen değişimler çoğumuzun fark ettiğinden daha derin. Küresel ısınmanın riskleri oldukça ciddi ve potansiyel olarak çok büyük. Fakat diğer yandan, fosil yakıtlar olmaksızın kalkınmanın zorluğu da ürkütücü hatta muhtemelen aşılamaz. Dolayısıyla krize verilen tepkilerin ivedilikle yeniden düşünülmesi gereken bir zamanda, küçük ama giderek daha nüfuzlu hale gelen bir grup bilim insanı, halihazırda, iklim sistemine yönelik planlı insan müdahalesi önerilerini değerlendiriyor: güneşe karşı stratosferik bir örtü, fotosentetik planktonların yetiştirilmesi, bulutları tohumlayan insansız gemi filoları… Oliver Morton'a göre, bu jeomühendislik teknolojilerini görmezden gelmek ne kadar sorumsuzluksa, iklim sorununa verilecek cevabı basit bir çözüm olarak görmek de bir o kadar hatalı bir yaklaşımdır. Yeniden Yapılan Gezegen, işte tam da buradan hareketle, jeomühendisliğin tarihini, politikasını ve konuyla ilgili son teknolojileri inceliyor. Morton, bu tartışmalı stratejilerin vaatlerini ve tehlikelerini mümkün olan en geniş bağlamda değerlendiriyor. İklim değişikliğinin sadece yirmi birinci yüzyılın temel siyasi sorunu olmadığının dikkatle altını çizen Yeniden Yapılan Gezegen, sorunu çözmedeki başarısızlığımızın nedenlerini de masaya yatırıyor ve çözüme dair umudu tekrar yeşertiyor. İnsanları doğadaki bir güç unsuru olarak görmenin yarattığı büyük korkuya işaret ederken, aslında bu gücü insan yararına kullanmaya çalışmanın ne anlama geldiğini ileri görüşlülükle okura açıklıyor.
