İnsan, neyin peşine düşüyorsa zamanla ona benzemeye başlar. Çünkü insanın yolu arayışının yönünde şekillenir; gönül, baktığı şeyin rengine boyanır. Aradığın şey seni çağırır, seni yoğurur, seni kendine benzetir. Bu yüzden arayış, insanın aslında kim olmak istediğinin sessiz ikrarıdır. İncinin peşine düşen, kabuğunu kırmayı göze alır; ekmeğe kilitlenen, kendi payını küçültür; hikmeti arayan, bütün perdeleri kaldıracak cesareti bulur. İnsanın kaderi, yöneldiği şeye doğru akarken belirir. Arayışını güzelleştirdiğinde yol da seni güzelleştirir; ışığa yürüdüğünde ışık da sana yürür.
1-3
Cins
Sen ekmek peşinde koşar, sadece ekmek düşünürsen ekmek kesilirsin
2-3
Cins
Sen bu nükteli ve rumuzlu sözü anlarsan her şeye aklın erer
3-3
Cins
Ne arıyorsan, neyin arkasından koşuyorsan, sen o'sun, o şeysin!