Victor Hugo'dan sevmeye dair

Victor Hugo, eserlerinde insanın hakiki değerinin dış görünüşte değil, iç dünyasında saklı olduğunu vurgular. Ona göre, güzellik yalnızca yüz hatlarında aranacak bir meziyet değildir; asıl güzellik, kalbin temizliğinde, ruhun inceliğinde ve karakterin asaletiyle ortaya çıkar. Fiziksel cazibe gelip geçicidir; zamanla değişir, solar. Ancak ruhun güzelliği, yıllar geçse de varlığını korur, hatta derinleşir. Hugo'nun sözleri, sevginin yalnızca gözün beğenisine dayalı olmadığını, asıl köklerini kalpte bulduğunu hatırlatır. Çirkin sayılan bir bedende, sevgiye ve sadakate ilham verecek kadar güçlü bir ruh barınabilir. Göz alıcı bir yüz ise, boş bir ruhun yansıması olduğunda, kalpte uzun süre yer edemez. Gerçek sevgi; yüzün değil, yüreğin güzelliğini görmeyi bilenlerin eseridir. Hugo'nun da işaret ettiği gibi, sevgi, şekle değil, öz'e yöneldiğinde gerçek anlamına kavuşur.