İnsan çoğu kez hayatı bir yarış gibi algılar; hızlı koşarsa daha çabuk varacağını zanneder. Oysa yazgı, seni bulmak için acele etmez; sen usul usul yürürken de önüne çıkar. Koşarken gözünden kaçan manzaralar, aslında yolculuğun hakikatidir. Acele eden, menzile varmadan kendini tüketir; fakat sabırla yürüyen, hem yolu hem kendini keşfeder. Zamanın akışı senin hızına değil, kalbin ritmine bağlıdır. Yavaşlık, tembellik değil; idraktir. Çünkü ağır adım, çoğu kez doğru adımdır. Koşarak kendini harap etme; yazgının sana yetişeceğinden emin ol. Hayat, telaşla değil; sabırla anlaşılır.