Minareyle yarışan çan kulesi
Tipik bir Beyrut görüntüsü olarak, kilisenin çan kulesiyle caminin minareleri sarmaş-dolaş poz veriyor. Bu manzara birçoklarına göre “birlikte yaşamanın güzel bir sembolü” olsa da, aynı zamanda 1975-1990 arasında yıkıcı bir iç savaşa sahne olan Lübnan’ın kırılgan dengelerini de hatırlatıyor.
Beyrut’un merkezindeki en büyük cami olan Muhammed el-Emin Camii’nin temeli, 2002 yılının kasım ayında dönemin Lübnan Başbakanı Refîk Harirî ve dönemin Lübnan Müftüsü Muhammed Râşid Kabbânî tarafından törenle atıldı. Harirî, 14 Şubat 2005’te suikasta kurban gittiğinde, caminin inşaatı neredeyse tamamlanmıştı. Eski Başbakan, yapımına büyük emek (ve para) harcadığı caminin yanı başına defnedildi.
Lübnan gibi 18 ayrı din ve mezhebin çok ince bir denge üzerinde birlikte yaşadığı bir ülkede, Sünni Müslümanların başkentin göbeğine böylesine büyük bir cami yapmaları, Hristiyanları harekete geçirdi. Caminin hemen karşısındaki Saint George Maruni Katedrali’nin çan kulesi yükseltildi. Son müdahaleyle kulesinin yüksekliği 72 metreye ulaşan katedral, her biri 69,5 metrelik dört minareye sahip olan Muhammed el-Emin Camii’ni de böylece yarışta geride bırakmış oldu.
Tipik bir Beyrut görüntüsü olarak, kilisenin çan kulesiyle caminin minareleri sarmaş-dolaş poz veriyor. Bu manzara birçoklarına göre “birlikte yaşamanın güzel bir sembolü” olsa da, aynı zamanda 1975-1990 arasında yıkıcı bir iç savaşa sahne olan Lübnan’ın kırılgan dengelerini de hatırlatıyor.